NË ANALIZËN E SAJ ESTHER, DUKE SJELLË SHEMBUJ TË SHUMTË NGA HISTORIA, THOTË SE RIVALITETI MË I MADH NUK ËSHTË MIDIS MESHKUJVE PËR NJË FEMËR, SIÇ BESOJMË PËRGJITHËSISHT, POR MIDIS FEMRAVE PËR TË SIGURUAR MASHKULLIN, SKLLAVIN MË TË MIRË, PËR TË PËRMBUSHUR DËSHIRAT DHE KËRKESAT E TYRE. RALLË GJEN FEMRA QË TË VRITEN PËR NJË MASHKULL, E KUNDËRTA ËSHTË THUAJSE GJITHMONË E VËRTETË. SHUMICA E DUELEVE NË MESJETË, POR EDHE DERI TANI VONË, JANË BËRË NGA MESHKUJT PËR TË MBROJTUR ‘NDERIN’ E NJË FEMRE.
Posa përfundova së lexuari një libër shumë interesant të një shkrimtareje gjermane, Esther Villard, të titulluar “Mashkulli i manipuluar”, libër që ka ngjallur polemika të shumta sidomos nga gratë.
Idea qendrore e librit është: – Që në kohët më të hershme të shoqërisë njerëzore femrat i kanë manipuluar meshkujt, duke i shndërruar ata në skllevër të tyre, ndryshe nga sa mendohet sot për dominancën e meshkujve ndaj femrave, të paktën në këto 4-5 mijë vjetët e fundit (Patriarkati).
Sipas Esther-it, mashkulli ka një pikë të dobët – Seksin dhe këtu femra gjen “thembrën e Akilit” për t’a nënshtruar, skllavëruar dhe manipuluar atë. Me hiret e saj të pamjes fizike dhe me elokuencën e shprehjes të ndjenjave të saj, femra ja del t’a “verbojë” mashkullin dhe t’a tërheqë pas vetes, si atë qenin që e tërheq i zoti pas zinxhirit. Mashkulli i ngjan atij Sizifit të Mitologjisë që, për disa pak minuta kënaqësi seksuale, gjatë gjithë jetës të tij, ngre ‘gurin’ me shpresë se do t’a ngjitë në majë.
Mashkulli nga natyra është vanitoz (i pëlqen të mburet), pëlqen më shumë shfaqjen e pushtetit të tij mbi femrën, ndërsa femra është dinake (dhelpër) dhe preferon më shumë thelbin e pushtetit, që është plotësimi i dëshirave të saj nëpermjet manipulimit të një mashkulli me para dhe pushtet.
Në analizën e saj Esther, duke sjellë shembuj të shumtë nga Historia, thotë se rivaliteti më i madh nuk është midis meshkujve për një femër, siç besojmë përgjithësisht, por midis femrave për të siguruar mashkullin, skllavin më të mirë, për të përmbushur dëshirat dhe kërkesat e tyre. Rallë gjen femra që të vriten për një mashkull, e kundërta është thuajse gjithmonë e vertetë. Shumica e dueleve në Mesjetë, por edhe deri tani vonë, janë bërë nga meshkujt për të mbrojtur ‘nderin’ e një femre.
Edhe Martesa, si institucion, sipas Esther-it, është një akt juridiko-fetar skllavërimi për mashkullin për t’i qëndruar besnik femrës për gjithë jetën, ndonëse natyra e tij biologjike dikton që ai të shkojë nga lulja në lule.
- Unë ju solla mendimet e Esther-it që, në disa gjera, ndryshojnë nga të miat. Le të njohim sa më shumë këndvështrime të ndryshme .
