Dallimet kulturore dhe kombëtare nuk janë pengesë për dashurinë.

Përkundrazi, është edhe interesante se si ndryshojnë marrëdhëniet romantike mes njerëzve në vende të ndryshme.

Për shembull, për gjermanët praktikë, një grua nuk është një “lule mos më prek”, por një person i fortë dhe i pavarur që di t’i kapërcejë vetë vështirësitë, dhe burrat italianë shpesh gatuajnë edhe më mirë se gratë e tyre.

Ishim kuriozë se si ndihen njerëzit në pjesë të ndryshme të botës për familjen dhe martesën, kështu që bëmë një kërkim të vogël dhe krahasuam marrëdhëniet e çifteve në disa vende.

Finlanda

©Svitlana Sokolova/shutterstock, ©wavebreakmedia/shutterstock

Finlandezët konsiderohen tradicionalisht të kenë një temperament të qetë. Në shumë mënyra kjo është e vërtetë, dhe disa vlera familjare finlandeze janë të ndryshme nga tonat.

Për shembull, kur një finlandez është në lidhje me një vajzë, ajo nuk duhet të presë që ai vazhdimisht të marrë drejtimin në marrëdhënie. Megjithatë, janë dy njerëz në një palë, secili prej tyre është në gjendje të ofrojë diçka.

Finlandezët nuk janë adhurues të festave të zhurmshme, madje edhe dasma e tyre është më shumë si mbledhje në dhomën e dikujt, ku njerëzit mund të shpërndahen në kënde të ndryshme, thjesht të bisedojnë me njëri-tjetrin dhe të kalojnë mirë.

Vetë ceremonia mund të mbahet në një kishë, dhe nusja do të shkojë solemnisht në altar me muzikën e zgjedhur, por pas pjesës zyrtare, festimi ngadalësohet.

Vetë finlandezët konfirmojnë se në shumë mënyra janë vërtet aq të qetë dhe të rezervuar sa konsiderohen.

  • Nuk është e lehtë për ne finlandezët të themi fjalë të rëndësishme. Brezi i vjetër (më i vjetër se unë dhe së shpejti do të bëhem 60) nuk janë mësuar aspak me biseda të buta. Ne presim derisa të duam vërtet dikë përpara se të flasim fjalë dashurie. Ne i marrim fjalët seriozisht.
  • Mos u habitni nëse finlandezja hesht gjatë një takimi dhe mos u mundoni t’ia mbushni heshtjen me bisedë. Në momente të tilla, është më mirë të buzëqeshni. Heshtja është e artë, apo jo?

Italia

©Tarasenko16Dima/shutterstock, ©Filippo Carlot/shutterstock

Në Itali, një djalë dhe një vajzë të dashuruar me njëri-tjetrin mund të mos hyjnë në një martesë zyrtare për një kohë të gjatë. Kjo ndodh për arsye të ndryshme: për shembull, të rinjtë presin derisa të dy të fillojnë të marrin një pagë të qëndrueshme ose të blejnë një banesë. Kështu që shpesh çiftet në Itali mund të takohen lehtësisht për shumë vite.

Në përgjithësi pranohet që një grua shpesh bëhet roje e vatrës, duke përkëdhelur të gjithë familjen me pjata të shijshme, por burrat në sobë janë mysafirë të rrallë. Por italianët dinë dhe duan të gatuajnë dhe do ta trajtojnë me kënaqësi të gjithë familjen dhe miqtë me makarona fetuccine sipas një recete tradicionale familjare.

Fëmijët në Itali mbeten fëmijë për një kohë të gjatë. Jeta e pavarur këtu mund të fillojë më vonë se sa është zakon në vendet e tjera, dhe nëse një i ri ose një vajzë qëndron nën çatinë e shtëpisë prindërore, askush nuk do ta qortojë kurrë për këtë. Lidhjet familjare në Itali janë shumë të forta dhe brezi i vjetër kujdeset për fëmijët edhe nëse janë rritur.

Në Itali, ne nuk dalim në takime posaçërisht për të gjetur dashurinë dhe sigurisht që nuk dalim me disa persona në të njëjtën kohë për të zgjedhur më të mirën prej tyre. Kjo është një shenjë e papjekurisë. Ne kemi një takim me një partner. Thjesht dilni në takim, filloni të shoqëroheni dhe nëse dëshironi, qëndroni me atë person. © Alessandro Fais / Quora

Italianët kanë këtë shprehje: “La mamma è sempre la mamma” – “Nëna mbetet gjithmonë nënë”. Pavarësisht se çfarë ndodh, nëna juaj (dhe e gjithë familja) do të jetë gjithmonë aty dhe do t’ju mbështesë. Do të ketë gjithmonë një lidhje të fortë midis nënës dhe fëmijës, edhe nëse “fëmija” është tashmë 60 vjeç. © Leonardo Ciferri / Quora

Ajo u martua me një italian, por zakoni vendas për të ecur nëpër shtëpi me pantallona të shkurtra mbeti. I shoqi, kur e pa, ndaloi menjëherë, por gjithë ditën ka qenë në punë. Nja dy herë pashë një gjysh nervoz në dritaren përballë, por nuk i kushtova vëmendje. Pastaj fqinji tha se ishte Ennio Morricone. Më rezulton se i tregoja trupin kompozitorit legjendar italian. © “Dhoma nr. 6” / vk

Një herë takova një italian në Rusi, u dashurova, korrespondova për 3 muaj dhe vendosa të shkoja ta vizitoja. Bleva një biletë me shpenzimet e mia. Mbërrita, gjithçka dukej se ishte mirë. Derisa shkuam per nje shetitje.

Rezulton se unë duhej të paguaja për gjithçka vetë: si për hyrjen në muze, ashtu edhe për ushqimet në rrugë. Por ajo që më ka inatosur më shumë ishte se në kafe, kur sollën faturën, ai u përpoq shumë të më tregonte se edhe ajo ndahej. © Përgjuar / vk

Gjermania

©antoniodiaz/shutterstock,©B-D-S Piotr Marcinski/shutterstock

Në Gjermani, ashtu si në Itali, të rinjtë mund të jetojnë së bashku për një kohë të gjatë para se të martohen. Megjithatë, me kalimin e kohës, gjithnjë e më shumë çifte preferojnë të mos martohen fare zyrtarisht, por thjesht të bashkëjetojnë. Fëmijët lindin në bashkime të tilla dhe mungesa e një dokumenti të regjistrimit të martesës nuk e pengon aspak familjen të jetë e lumtur.

Gjermanët zakonisht bëjnë njohje në rrethet e tyre shoqërore. Më shpesh, çiftet formohen në grupe njerëzish që e njohin njëri-tjetrin për një kohë të gjatë, për shembull, midis miqve të shkollës. Njohjet e rastësishme në rrjetet sociale apo në rrugë janë më të rralla.

Nëse një burrë është i interesuar për një grua nga rrethi i tij i miqve, ai mund ta ftojë atë në kinema ose në darkë, dhe të dy me shumë mundësi nuk do ta konsiderojnë këtë një takim romantik: kjo është vetëm një mundësi për t’u njohur me njëri-tjetrin më mirë.

Gjermanët gjithmonë thonë të vërtetën, edhe nëse është e pakëndshme. Prandaj, është më mirë të mos pyesni të dashurin tuaj gjerman nëse i pëlqen fustani juaj i ri nëse nuk jeni gati të dëgjoni një përgjigje të sinqertë.

Kjo për faktin se gjermanët nuk pranojnë komplimente për hir të mirësjelljes, jo vetëm në çift, por edhe mes njerëzve në përgjithësi. Kjo do të thotë, fraulein ose frau gjithashtu nuk do t’i tregojë shoqes së saj se është e kënaqur me stilin e saj të ri të flokëve, nëse me të vërtetë nuk mendon kështu.

Çfarë të këshilloni një vajzë që është e dashuruar me një djalë nga Gjermania? Mos u vono për një takim dhe përgatitu për të ndarë faturën në një restorant. © Dimitri Scholz / Quora

Mos prisni që një gjerman t’ju trajtojë si një princeshë. Ai pret që një grua të merret me gjithçka vetë, sepse ajo është rritur në një mjedis ku burrat dhe gratë kanë të drejta të barabarta. © Oliver Maor / Quora

Në fillim, burri kishte frikë nga pothuajse gjithçka: borscht, sallatë ruse, vinaigrette, harengë nën një pallto leshi, hikërror dhe havjar. Nga ajo që kanë frikë gjermanët, nuk mund t’i detyrosh të hanë. Ata as nuk do të provojnë për mirësjellje. Burri im vazhdimisht vraponte në google, lexonte artikuj për një pjatë mrekullie. Kam studiuar përbërësit, kam ndjekur përgatitjen, në mënyrë që të mos ketë surpriza. Tani ha shumë dhe ka rënë në dashuri, por gjithsesi i shmang ushqimet e detit dhe havjarin (“peshk bebe”). Gjermanët, për mendimin tim, janë më konservatorë dhe më të kujdesshëm sa i përket ushqimit. Rusët zakonisht janë të interesuar të provojnë gjëra të reja, ndërsa gjermanët e trajtojnë çështjen me kujdes ekstrem dhe, më duket, me një qëndrim para-negativ. © palektet / Pikabu

Japonia

©Glowonconcept/shutterstock

Në Japoni, shërbimet e takimeve po bëhen shumë të njohura: këto janë agjenci dhe aplikacione celulare. Megjithatë, shumë japonezë ende besojnë se takimet në internet nuk janë një marrëdhënie e vërtetë dhe shumica e çifteve takohen në punë, me miqtë ose në shkollë.

Vetë ceremonia e martesës në Japoni është reduktuar në një minimum veprimesh: njerëzit thjesht mund të bashkohen në administratën e qytetit, të plotësojnë pyetësorët dhe të largohen tashmë të martuar. Asnjë dëshmitar apo zyrtar. Dhe nëse të porsamartuarit vendosin të bëjnë një festë, atëherë ka shumë të ngjarë që ajo nuk do të zhvillohet në një shkallë të madhe, dhe vetëm prindërit do të jenë midis të ftuarve.

Më afër daljes në pension, shumë çifte japoneze po mendojnë të jetojnë të ndarë pa u divorcuar ose pa i dhënë fund marrëdhënieve të ngrohta. Kjo lëvizje quhet sotsukon. Ja çfarë thonë disa japonezë për këtë nevojë për liri: “Unë do të doja që secili prej nesh të jetë në gjendje të përmbushë ëndrrat tona, ndërsa shëndeti ynë ende na lejon”; “E dua burrin tim, por e marr si të mirëqenë derisa jetojmë bashkë. Duke jetuar veçmas, ne mund ta vlerësonim njëri-tjetrin më shumë.

Sigurisht, këtu ka shumë dallime mes nesh. Një ditë gjeta një fole grerëzash jashtë derës. Gruaja ime japoneze u trondit që e kisha zgjidhur vetë problemin dhe tha se më mirë do të thërriste policinë. © Pali

Gruaja ime është nga Japonia dhe me rritjen e moshës bëhet më konservatore, më e përkushtuar ndaj kulturës japoneze. Kur ishim më të vegjël ajo sillej më lirshëm. Meqë ra fjala, nëna e saj më urren se nuk jam japonez, por duhet të durojë. © Kevin Cameron / Quora

Franca

©baranq/shutterstock, ©olgsera/shutterstock

Ekziston një mendim se një partner nuk është vetëm një interes dashurie, por edhe miku më i mirë që mund t’i besohet edhe në momentet më personale të jetës. Megjithatë, francezët janë mësuar të ndajnë dashuri dhe miqësi: edhe duke qenë në një lidhje afatgjatë, ata nuk e vizitojnë banjën me derë të hapur dhe nuk e ndjejnë nevojën t’i tregojnë të dashurit të tyre gjithçka radhazi. Si rregull, në Francë, një çift i dashuruar ka miq të ndryshëm, interesa të ndryshme dhe nuk e kalojnë gjithë kohën bashkë.

Burrat francezë janë shumë më të interesuar për modën sesa burrat në çdo vend tjetër. Për ta, të qenit i veshur mirë është normë. Për më tepër, francezi do të monitorojë jo vetëm veshjet e tij, por edhe veshjet e të zgjedhurës së tij: ai do të komentojë veshjen, do të japë këshilla të modës dhe do të sugjerojë kombinime fitimprurëse.

Ka shumë flirtime të pakuptimta në kulturën franceze. Një mashkull, ndërsa është në një lidhje, mund të fillojë biseda joserioze me bashkëbiseduesit dhe të flirtojë, por kjo është vetëm një pjesë e imazhit, dhe jo synime të vërteta romantike. Jo të gjithë burrat e bëjnë këtë, por shumë e bëjnë këtë.

Miku im rus, duke u kthyer nga një udhëtim pune në Francë, më pyeti: “Çfarë po ndodh në vendin tuaj? Kam ngrënë mëngjes në hotel pranë një grupi studentësh dhe djemtë atje dukeshin shumë më të mirë se vajzat!”. © Graf Wilhelm / Quora

Ju mund të jeni të paktën njëqind herë një partner i vëmendshëm dhe i kujdesshëm, por nëse nuk e doni ushqimin francez, nuk ka asnjë shans që një grua franceze të ju marrë në  konsideratë. © Vincent Touveneau / Quora

/shkollaesuksesit.com

Subscribe kanalin tonë në Youtube për të mos humbur asnjë video të re