Do t’i kursenim vetes nga shumë probleme nëse do të zhvillonim disa kapacitete nga fëmijët. Një prej tyre, padyshim thelbësor, është elasticiteti.

Ndërtimi i qëndrueshmërisë është i mundur që nga fëmijëria. Nuk është e nevojshme të kalojnë më shumë vite që i vogli të fitojë këtë qëndrim të vlefshëm.

Le të kujtojmë se elasticiteti është ai kapacitet që lejon qenien njerëzore të qëndrojë në këmbë përballë fatkeqësive, t’i kapërcejë ato dhe të forcohet prej tyre. Problemet e fëmijëve, natyrisht, janë të një dimensioni të ndryshëm nga ai i të rriturve. Por kjo nuk do të thotë se nuk mund të kalitet.

“Burrat bëhen më të fortë duke kuptuar se dora e ndihmës që u nevojitet është në fund të krahut të tyre.” – Sidney J. Phillips

Në rreshtat vijues do të ndajmë me Ju një sërë strategjish që do t’ju ndihmojnë të promovoni elasticitetin tek fëmijët. Këto janë veprime të thjeshta dhe madje të dukshme, të cilat megjithatë shpesh i harrojmë. Mos lejoni që kjo të ndodhë, me siguri një fëmijë do t’ju falënderojë gjatë gjithë jetës së tij që e keni ndihmuar të jetë më elastik.

Mësojeni të bëjë shoqe/shokë

Për të kalitur elasticitetin, ju duhet ta mësoni fëmijën të bëjë miq. Izolimi është një faktor që nxit pasiguri dhe frikë. Një fëmijë i izoluar është një fëmijë që duhet t’i kushtohet vëmendje. Mos harroni se jo të gjithë fëmijët kanë një aftësi të madhe për të menaxhuar shoqërinë, ndaj është mirë që t’u japim atyre një dorë në këtë detyrë.

Si t’i mësoni atë të bëjë miq?

Kini kujdes, mospasja e miqve mund të jetë një temë shumë e ndjeshme për një fëmijë. Prandaj, nuk është kurrë një ide e mirë t’i bëni fajtor për atë situatë. Nëse e bëjmë këtë, ka të ngjarë që ai të adoptojë një nga dy qëndrimet: të tërhiqet në vetvete për të mbrojtur veten ose të bëjë përpjekje të dëshpëruara dhe ndonjëherë edhe të rrezikshme për ta bërë dikë ta pranojë atë si shok/shoqe.

Nga ana tjetër, një fëmijë që nuk ka miq është zakonisht një fëmijë i pasigurt. Prandaj ne si të rritur duhet ta përforcojmë këtë siguri duke i thënë atij gjithçka që ai bën mirë në kontekstet sociale. Mund edhe ta korrigjojmë, por duke u fokusuar gjithmonë në sjellje specifike dhe vetëm përballë njerëzve që fëmija ka besim.

Mësojeni që ai të nxisë dëshirën e të tjerëve për të ndihmuar të tjerët

Solidariteti dhe bashkëpunimi janë thelbësore për zhvillimin emocional. Nëse fëmija mëson të ndihmojë të tjerët, ai do të ndihet më i dobishëm dhe i vlefshëm. Gjithashtu do të forcojë aftësinë për të patur ndjeshmëri. Kjo në të ardhmen do të jetë një nga shtyllat e forcës së tij psikologjike.

Ata duhet ta dinë që të vegjël se mënyra më e mirë për t’i nxitur njerëzit të ndihmojnë tjetri në nevojë është me anë të shembullin tuaj personal. Së pari duke e ndihmuar atë dhe rastësisht duke promovuar këtë qëndrim në familje.

Mësojini të koordinohen me atë rutinave

Krijimi i një rutine është thelbësor për fëmijët, veçanërisht për të vegjlit. Kjo u jep atyre një ndjenjë sigurie dhe stabiliteti. Kjo pakëson frikën dhe ankthet e tyre, sepse ata e dinë se çfarë do të ndodhë më pas. Për më tepër, rutina i lejon fëmijës të vlerësojë nëse po jeton “si duhet” apo jo.

Në parim, duhet të ketë një kohë për të shkuar në shtrat dhe për t’u ngritur. Gjithashtu orari i vaktit duhet të jetë shumë i përcaktuar. E njëjta gjë duhet të ndodhë me oraret e shkollës, detyrat e shtëpisë dhe madje edhe pushimet. Këto orare duhet të ndryshohen vetëm nëse ka arsye të forcës madhore.

Mësojeni të kujdeset për veten

Nëse ajo që duam është të promovojmë elasticitetin, fëmija duhet të mësojë të jetë përgjegjës për një motiv shumë të thjeshtë: mirëqenia e tyre. Kjo nuk do të thotë që ata duhet të kujdesen vetë për të gjitha gjërat. Përkundrazi, duhet të mendojnë për mirëqenien e tyre fizike dhe emocionale kur janë vetëm dhe nuk mbështeten nga prindërit ose të rriturit në familje.

Është e rëndësishme që kur t’i jepni ushqimin, t’i tregoni pse është i shëndetshëm për të. Dhe rëndësia që ka po të mos ishte i shëndetshëm. Është gjithashtu mirë që ju t’i ngulitni rëndësinë e sportit, të qeshurës, higjienës dhe prezantimit të mirë personal. Ai ose do ta mësojë kujdesin për veten me praktikë, ose s’ka për ta mësuar fare.

Ajo duhet të mësojë të pushojë

Pushimi është po aq i rëndësishëm sa puna. Për të kryer aktivitetet siç duhet, është mirë që trupi të pushojë dhe mendja të jetë e qetë. Për shembull, është e kotë të studiojmë shumë nëse nuk e lëmë mendjen tonë të asimilojë dhe të përpunojë gjithë atë njohuri të cilën e përthithim.

Siç e kemi thënë edhe në pikat e mësipërme, është mirë që të jepni shembull dhe të respektoni edhe kohën e pushimit. Nga ana tjetër, të pushosh nuk do të thotë domosdoshmërisht të jesh pa bërë asgjë, thjesht në shumë raste mund të arrijmë përfitimet e tij duke bërë aktivitete që nuk kërkojnë një nivel të lartë vëmendjeje.

Mësojeni të ketë synime

Ky është një element i rëndësishëm. Është mirë që fëmija juaj të mësojë të vendosë qëllime të arsyeshme bazuar në aftësitë dhe burimet e tij. Fakti që e mësoni të vendosë qëllime që do të kërkojnë përpjekje, por që mund t’i arrijnë në të njëjtën kohë, do të jetë një nxitje e madhe për vetëvlerësimin e tyre. Ose në fëmijëri ose gjatë gjithë jetës.

Nga ana tjetër, më shumë se arritja e objektivave, fëmija ka nevojë të dijë nëse e ka përmbushur një qëllim në këtë fazë. Kjo do të thotë që, për shembull, në vend që t’u kërkoni të arrijnë një notë të caktuar në shkollë, qëllimi duhet të jetë për ta që të mësoni disa aftësi të mira në kryerjen e diçkaje dhe zbatimi i tyre në praktikë për një kohë çdo ditë. Festojeni çdo aftësim të ri të fëmijës. Bëjeni të kuptojë se kjo është në vetvete një arritje e madhe.

Le të mësojë t’i shohë vështirësitë si një sfidë

Ka shumë ngjarje të vogla të përditshme që fëmija i sheh si vështirësi të mëdha. Mos harroni se ata janë qenie të brishta dhe të papjekura. Për ta, mos arritja e kavanozit që është në raft lart mund të jetë një burim zhgënjimi të madh.

Këtu është mirë që të hysh dhe ta kthesh atë “problem të madh” në diçka të relaksuar, e cila mund të zgjidhet. Tregojini atij përmes qëndrimit tuaj se ankthi ka marrë fund. Kur të jetë pak më i madh, shpjegoni me qetësi njërën prej mënyrave se si mund të zgjidhet situata.

Nëse zbatoni këto këshilla të thjeshta, do ta ndihmoni fëmijën të jetë më elastik. Është një nga ato dhurata që nëse i jepet në fëmijëri shmang shumë probleme në atë fazë dhe në fazat e ardhshme të jetës. Nxitja e elasticitetit, pra, është një nga sfidat e mëdha të prindërimit.

/shkollaesuksesit.com

Subscribe kanalin tonë në Youtube për të mos humbur asnjë video të re