Ditët me shi ishin gati të vinin. Një çift zogjsh po kërkonin një pemë për të ndërtuar një fole.
Ndërsa fluturonin, panë një pemë në breg të një lumi. Aty gjetën një pemë të përshtatshme për të ndërtuar folenë për veten e tyre.
Zogjtë shkuan te pema dhe i thanë: “Ne duhet të ndërtojmë folenë tonë përpara se të vijë sezoni i shirave. Ju lutemi na lejoni të ndërtojmë një fole në një nga degët tuaja.”
Pema i refuzoi duke thënë: “Jo, nuk mundeni”.
Zogjtë u lutën, por pema nuk u pajtua.
Zogjtë ishin të trishtuar për shkak të refuzimit të pemës. Ndërsa zogjtë ishin gati të largoheshin, ata i thanë pemës: “Një mendjemadhësi e tillë nuk është e mirë. Një ditë do të thyesh dhe egon tënde gjithashtu…”
Para se pema të mund të thoshte ndonjë gjë, zogjtë u larguan.
Zogjtë vazhduan kërkimin e tyre dhe shpejt arritën në një pyll afër. Aty gjetën një pemë tjetër të përshtatshme për folenë e tyre. Këtë herë kur ata kërkuan leje, pema pranoi me kënaqësi.
Dy zogjtë bënë folenë në atë pemë dhe filluan të jetojnë të qetë. Së shpejti erdhi sezoni i shirave. Të dy zogjtë tani ishin të sigurt në folenë e tyre.
Një ditë ra shi i madh me stuhi dhe në atë stuhi, pema që refuzoi zogjtë të ndërtonin fole, ra për shkak të shirave të dendur.
Kur shiu pushoi. Zogjtë fluturuan jashtë për të kërkuar ushqim. Duke fluturuar mbi lumë, ata panë atë pemë duke u rrëmbyer nga rryma e fortë e lumit.
Duke parë gjendjen e pemës, zogjtë iu afruan asaj peme dhe i thanë: “Të kishim thënë që një ditë do të thyesh dhe egon tënde. Sot ka ardhur ajo ditë. Ky është rezultati i sjelljes tënde.”
Pema u përgjigj: “Më keni keqkuptuar. E dija që asokohe që do të thyhesha. Rrënjët e mia po largoheshin nga toka dhe degët po dobësoheshin, e dija se nuk do të mund t’i mbijetoja këtij sezoni me shi. Prandaj ju kam mohuar.
Po të kishit ndërtuar një fole në degën time, nuk do të ishe gjallë sot. Atë ditë, nuk munda t’i tregoja të gjitha këto dhe u ndjeva keq për shkak të refuzimit tim. Më vjen keq për këtë.”
Pasi dëgjuan pemën, zogjtë u ndien shumë të trishtuar për mendimin e tyre dhe i kërkuan falje pemës për gjithçka që thanë më parë.
Mësimi:
Shumë herë në jetë duhet të përballemi me refuzimin. Sigurisht, askujt nuk i pëlqen të dëgjojë refuzimin. Refuzimi lëndon ndjenjat tona dhe në ato çaste ne mendojmë vetëm për ndjenjat tona.
Ne as nuk mendojmë me mendje të hapur se personi që mohoi duhet të ketë pasur arsyet e tij ose duhet të ketë mohuar për të mirën tonë.
Prandaj, sa herë që dikush thotë “JO”, mos e merrni me trishtim. Mos u ndjeni keq. Ndoshta një “JO” e dikujt po ju shpëton nga një telash i madh.
/shkollaesuksesit.com
