Një herë një zotëri shkoi në bankë për të tërhequr disa para. Ai plotësoi formularin dhe ia dha arkëtares.
Arkëtarja përpunoi formularin dhe i dha klientit paratë e tij të tërhequra.
Kur klienti mori paratë, ai kuptoi menjëherë se arkëtarja i kishte dhënë 140,000 në vend të 120,000 që ai kishte plotësuar në formular. Klienti pa që arkëtarja nuk e kishte idenë për gabimin e saj dhe në heshtje i mbajti paratë në çantën e tij dhe u largua nga banka.
Pavarësisht nëse ishte faji i tij apo jo, por sapo i mbajti ato para në çantë, filloi të shqetësohej për ato 20,000 shtesë që mori.
Një moment klienti mendoi se duhet t’i kthejë paratë, por në momentin e dytë ai mendoi se në disa raste edhe ai kishte mbipaguar dikë, atëherë kush do t’ia kthejë ato para?
Përsëri, i erdhi ndërmend se duhej të kthente paratë, por përsëri mendja e tij prodhoi ndonjë justifikim ose arsye tjetër për të mos i kthyer paratë.
Por kishte një zë të brëndshëm të ndërgjegjes së tij që ngrinte krye vazhdimisht e që i thoshte se – nuk duhet të përfitoni nga gabimi i dikujt.
Shqetësimi i klientit po rritej. Gjatë gjithë kohës ai mendonte nëse duhej të mbante para apo jo. Ai pa orën, ishte koha për mbylljen e bankës, dhe doli jashtë ndërtesës.
Papritur hapat e tij, ndërsa ecte, filluan të bëheshin më të ngadaldë e të ngushtë, në atë momenti, ai mori ato 20,000 euro dhe u kthye në bankë. Sapo vendosi të kthente paratë, shqetësimi dhe tensioni i tij filluan të shuheshin.
Klienti shkoi në bankë një minutë përpara kohës së mbylljes dhe i ktheu paratë arkëtares.
Kur klienti ktheu paratë, arkëtarja mori frymë thellë dhe iu hap çehra. Ajo falënderoi klientin dhe nxori çfarë kishte në xhepi i saj dhe ia dha klientit duke thënë: “Zotëri, më bëre një nder të madh, sepse po të mos i kishe kthyer këto para, atëherë do të m’i kishin zbritur nga paga, dhe do të kisha marrë vëretje serioze për mos saktësi në punë. Faleminderit shumë, ju lutemi përdorni këto para për të blerë ndonjë ëmbëlsirë për fëmijët tuaj.”
Klienti buzëqeshi dhe u përgjigj: “Zonjë, të jam mirënjohëse shumë. Në fakt, jeni ju që duhet të pranoni diçka nga ana ime.”
Arkëtarja u befasua dhe e pyeti: “Po pse po shpreh mirënjohje? Pse po më ofroni para për nderin që më bëtë?”
Klienti u përgjigj:
“Ato 20,000 që më dhatë gabimisht, më dhanë një mundësi të shkëlqyer për të vetëvlerësuar veten. Nëse nuk do ta kishit bërë këtë gabim, unë nuk do të kisha hyrë në konflikt me veten time.
Nuk do të kisha qenë në gjendje ta kapërceja lakminë time duke dalë sipër saj. Ishte shumë e vështirë. Vetëm pas disa orësh dueli të brëndshëm arrita të fitoja. Faleminderit që më dhatë mundësinë të forcoja respektin për veten time.”
/shkollaesuksesit.com
