Krimet e Rënda kanë finalizuar hetimin mbi audio-përgjimin e famshëm të pagëzuar si “Babale”, duke nxjerrë si falsifikim të gjithë atë dialogim audio të publikuar me bujë nga opozita, ku pretendohej se shtetasi Agim Veliu, një i njohur i dikurshëm i vëllait të ministrit Xhafaj, Agronit, po bisedonte me këtë të fundit për një aferë droge. Por një laborator anglez e ka nxjerrë si fals zërin e Agron Xhafajt, që më pas Krimet e Rënda e kanë nxjerrë si të Fredi Alizotit, për të cilin është lëshuar një urdhër-arrest, ashtu si dhe për vetë Babalen, shtetasin Agim Veliu, ku të dy akuzohen për mashtrim. Opozita ka reaguar e nervozuar, duke mos e pranuar këtë rezultat e duke lëshuar akuza ndaj Prokurorisë. E gjitha kjo vjen nën atmosferën e një tjetër zhvillimi të ngjashëm. Opozita e ka shndërruar në kauzë të saj, atë që ka dalë nga goja e një polici në arrati, Emiljano Nuhu, i cili pretendon se teksa i është vënë pistoleta në kokë nga Rrajat, për rastin Xhisiela, aty ka qenë dhe Taulant Balla.
Por si qëndrojnë këto dy raste me dy të tjera të para disa viteve; videon Meta – Prifti dhe 21 Janarin?
Në të tilla rastet, hetimet janë të natyrës teknike, sigurisht, por mbi to qëndron politika me gjuhën e saj.
Le t’i referohemi kësaj të fundit për një qasje të tipit psikologjik.
Në dy rastet e fundit kur opozita ka ngritur akuzë, mazhoranca i është përgjigjur aty për aty, shumë ashpër madje, dhe duke iu drejtuar menjëherë organeve të drejtësisë. Si për rastin “Babale” e si për rastin “Nuhu”, mazhoranca ka bërë kallzime në Prokurori. E njëjta gjë nuk ka ndodhur në rastin e videos Meta – Prifti. Siç dihet, pas një procesi plot dritë-hije, ku madje u shmangën dhe të huajt, Meta doli i larë. Por PD-ja që e kishte aleat, në asnjë rast nuk u deklarua. Ç’prej kur doli videoja e bujshme, PD zgjodhi ta kalojë në heshtje. Përgënjeshtrimit të ardhur nga Meta, ndodhur dy ditë më vonë, ku njëherë u tha se ishte manipuluar biseda – në terma politikë – e më pas se ishte manipuluar videoja – në terma teknikë, PD iu përgjigj vetëm me heshtje derisa u shua tërësisht. Në arkivin politik të asaj ngjarjeje, nuk ka asnjë deklaratë të PD-së që i del krah Metës, në pretendimin e këtij të fundit se videoja ishte e manipuluar. Sedra, por dhe morali, e donte që Meta, apo dhe PD së cilës iu trondit pushteti, ta kallzonin në Prokurori Fiks Fare-n dhe kush fshihej pas videos. Fakti që nuk ndodhi ëshë trishtueshëm shumë kuptimplotë.
Kalojmë te 21 Janari. Aspekti i parë janë vrasjet. Për to, Berisha tha se u kryhen nga brenda turmës mes çadra-pistoletë. Ky version ra shpejt dhe kurrë më pas, Berisha apo vetë narrativa e PD-së, në ato pak deklarime mbi atë zhvillim të përgjakshëm me sfond politik, nuk e përmend si detaj. Do ishte e ndershme, si për Berishën e si për partinë e tij, që ta mbronin fort versionin e çadrave-pistoletë. Aty ngërthehet e vërteta dhe kjo pandjeshmëri morale ndaj një të vërtete, është vërtet kompromentuese. Më pas vjen hetimi amerikan mbi serverat e kryemistrisë, por dhe autorësinë e plumbave mbi tre prej katër viktimave. FBI e tha gjithçka qartë: serverat ishin fshirë në mesnatë, ndërsa plumbat kishin dalë nga tytat e filanit dhe fistekut nga garda. Sërish heshtje nga PD.
Deri më sot, si Berisha – figura qendrore e asaj ngjarjeje e as zërat e partisë së tij, sidozot dhe Basha si ish-ministër Rendi, kanë zgjedhur heshtjen për rezultatin e një hetimi që i vinte politikisht dhe penalisht me shpatulla për murri. As për këtë rast, arkivi politik nuk rezervon asnjë deklaratë nga ana e palës nën akuzë.
Ndërsa në dy rastet e fundit, me pozicione të ndryshuara politike, dy palët kanë një simetri akuzash, ndryshe nga asimetria ekstreme e rasteve të mësipërme të një të kaluare jo fort të largët. Është një panoramë kjo, që zbërthyer politikisht dhe psikologjikisht, e penalizon opozitën: e para në standarte dhe e dyta në precedentë.
