Nga AGRON GJEKMARKAJ
E kush u ka shpetuar diteve kur koha ndalet dhe merzia godet siç di ajo?! Të gjithë kishin mberritur në Kuvend, nopranë, të pa fjalë, të padurim si deshmitarë të gjumit plot andralla.
Gaz Bardhi nga lartesia ku e ka vënë fati i perzhitur i opozites me pa vënger në kohen që i mbetej nga sajdisja sa e një grupi po aq e një tjetri. Ishe te Klinton tha ëëë ? Po i u gjegja si i strukur pa demostruar siguri në po thoja të duhuren. Hëëm hungroi. Je Nën Kryetar Kuvendi je sadrazem pritej më shumë nga ti!!
Kur Klinton të dha dorën dhe Babo të prezantonte u miklove, të ra si perkedheli, u ndjeve i rëndesishem kur duhej të germusheshe, të fryje bulçinjet me një Baboooo ik Baboooo ik, Klinton rriiii. Dhjetë mije lek , dy kollare e dy shami, do ti jepte Dash Sula nga të vetat.Keshtu do i rrezoje atij monumentin e një feste private dhe mijera monumente do ndertoje në zemra demokratesh. Pastaj Oltes i bëje shumë muhabet dhe dukeshe miqësor kur ne e kemi shpallur hasem. Na zhgenjeve shumë. Edhe çeta e Lul Braves u tregua më dinjitoze ashtu në heshtje mberthyer duke e bërë diferencen e dashurisë për Ameriken dhe urrejtes ndaj Babos.
Më prenë ato fjalë si heshta e Lonxhilos në trupin e Krishtit. E gjeta veten duke thënë Zoti të leshoftë Salianjin në shpinë dhe e di vetë ai pastaj ç’bën me atë gojë që me mirë të hysh i vdekur se i gjallë. As Krye Zevendes Lideri Muli që aq e kaq e kam lënduar gjatë ketij viti jallan mbushur me brenga nuk me qortoi kurrë paçka se dhimbja i ndihej në çdo shikim. Si Atë me ka ftuar që ta shtyj pa trokitur deren e hapur . Të shkoja pa kerkuar falje se ne të letersisë jeni ca si të brishtë dhe të pastabilizuar emocionalisht! Madje Bana vetë do të më bëjë kafe premtoi ku e ku më të larte nga ato që i bën Niko Peleshi Beles me ekspres jo allaturka. Mu desh ca te merrja veten prej atij madhengjimi.
Na kishte marrë malli per Gerten. Po thjeshtë digjeshim së brendshmi pa pyetur ku vallë ishte!? Kohe e keqe për të kerkuar informacion. Më mirë bëj sikur di e mos fol. Nejse u kthye e bashkë me të gezimi që më i plote do ishte nese edhe Krifca pas saj të vinte bashke me syzet e verdha. Evis Kushi dukej meditative por a ishte e sigurtë si Gerta?! Ato shikonin njera tjetren por as hidhnin as prisnin.Pse se di as Ulsiu qe ju degjon dertet.
Elisa dukej më e qeta tek shperndante gajret aty ketu si Rozafati ndertuesve të Keshtjelles. Ismet Beqiri ju afrua ngadale dhe tek veshi po i thoshte një kënge të re por nuk donte që ta degjoja unë. Tani kultura popullore do shijohet në ilegalitet u mburr vetem me të besuar. Po “Libri i Këngeve” , po parathenia e Ulsiut pyeta me shastisje!? Do jenë vetem në perdorim të brendshem bëri me shenjë. Ne fillim qeveria pastaj deputetët me vonë populli. Gjeneral Kollçaku sheh oren shigjetat e saj e ftojnë drejt historisë. Toni keqyr Biblen ajo e fton që t’ja lëjë Zotit në dorë edhe ankthin. Lavderimi i hap zemren Etildes dhe ndihet më mirë. Etjen qerratai është bërë ere. Klosi horizont.
Laerti dukej mjaft i kenaqur sot. Tezja e pergezoi për menyren sesi ai po e ruante domixhanin e loteve. Llaf është ai tha? Jeten e jap e atë jo. Ç’ti bëj Majkos që ma plasariti pak pa dashje pa me te tjeret shkon gjaku në gju?! Ti zemerohesh Majkos si të gjuash Kishen me gurë.
Një besnikeri kesodore Tezen e mbushi me krenari. Mungesa e pafund e Babos në sallë Taon e ve para një pergjeqesie të madhe. I duhet të krijojë dhe artikuloje teza politike. Të mbrohet nga sulmet dhe po me kaq furi të sulmojë. Shprehja e kalorësve “kush lufton, kush lutet, kush punon” perkthet keshtu, Tao lufton, Toni lutet, Etilda punon.
Mimi di Puccini, Xhafa dhe Braçja ndanin të njejtin mendim qe sa në qejf jemi qëkur Babo na hoq si ministra se bashku me rehatine na është shtuar dhe autoriteti publik e të qetë flemë. Damua po sillet si edhe Babo vjen pak. Nuk ka më moshe per gjëra pa rendesi.
Tigrushi gjithnjë e më njerzor mori dy deri në tre pershendetje nga koleget. Jo keq në krahasim me një muaj më parë. Margeriti vuri kufjet që në sabah. Delina buzeqeshi pa nderpreje. Blerina pret qe dielli ta ngrohë njeherë. Anila flet me hënen në kerkim të njeriut. Xhema nuk i flet askujt tani me krye mbi Konfucin i cili ngjan si rob nder leqe. Shalsi herë pas here ngroh mendimet e vjetra dhe ftoh ato te rejat. Bora Bilali sot nuk qe dhe Edona Muzhaqi dukej e trishtuar. Vetem shpirtdliresia e Gertes edhe pse e zënë me ngjarje sikur ja zbuti mungesen. Dreqer edhe ata studentet e mjeksise s’duan të rrinë pesë vjet në vatan pas shkolles. Pale duan dhe diplome pasi të mbarojnë shkollen. Hiç ore kaq ta bëjnë dhembin.
Çuçi shkoi të pyeste Margeritin?! Ç’të bej… vriten mileti bam ketu e bam atje… sikur të organizosh ca ahengje në çdo rreth qe te heqin mendjen se degjoj vetem krisma ngado, po shtohet dhe vapa e bashke me të dalldia!? E piske e ke vlla i mbarova në Gjirokaster në festival leket e ky milet nuk kendon pa pare. Dil e kendo vete se ke zë të mirë e keshilloi. Kosta i Gramozit dhe Lindites ngjante me Odisene e kthyer në jatakun e prishur nga zderhallja e metonjesve por shpirti i lypte paqe dhe dora një kafe. Lindita dhe Jorida ishin mbeshtjelle me pika pa harruar presjet e rregullores.
