Cilat janë rreziqet, cilat janë masat paraprake që duhen marrë? Alergjia ndaj qumështit, testet (dhe trajtimet) që mund të shpëtojnë ata që i nënshtrohen.
Çfarë është alergjia ndaj qumështit të lopës?
Alergjitë ushqimore janë reagime jonormale ndaj një elementi të ushqimit që sistemi imunitar e njeh si “të rrezikshëm” edhe pse nuk do të ishte; sensibilizimi ndodh në kontaktin e parë, d.m.th. formohen antitrupa (imunoglobulinat e tipit E) të cilat më pas shkaktojnë një përgjigje të shpejtë dhe të dhunshme alergjike në rast të kontakteve të mëvonshme, madje edhe me gjurmë minimale të atij ushqimi. Në rastin e alergjisë ndaj qumështit të lopës, njeriu reagon ndaj proteinave si kazeina, laktoglobulinat ose laktalbumina; problemi shfaqet në vitet e para të jetës dhe në rreth 70% të rasteve ai zhduket në moshën pesë deri në shtatë vjeç.
Cili është ndryshimi me intolerancën ndaj laktozës?
Intoleranca varet nga një mungesë e pjesshme ose totale e enzimës së laktazës e cila përdoret për tretjen e laktozës; kjo nuk përthithet dhe në zorrë bëhet “ushqim” për bakteret që e fermentojnë, duke prodhuar gazra dhe për rrjedhojë shqetësime si ënjtje, dhimbje, kapsllëk apo diarre, nga gjysmë ore deri në dy orë pas konsumimit. Ndryshe nga alergjia, intoleranca nuk përfshin sistemin imunitar dhe nuk shkakton reaksione kërcënuese për jetën. Ekzistojnë suplemente të laktazës në pilula që mund të merren nga pesë deri në 30 minuta para një vakti, në të cilat nuk mund të shmanget futja e produkteve të qumështit: ato mund të zvogëlojnë simptomat, por nuk shërbejnë për të lejuar gabime të përsëritura dhe mbi të gjitha nuk duhet të jenë të tilla. përdoret nga ata që janë alergjikë ndaj qumështit.
Si e dalloni një alergji ndaj qumështit?
Përgjigja është e menjëhershme dhe përveç çrregullimeve gastrointestinale (dhimbje, nauze, të vjella), simptoma të frymëmarrjes (përfshirë rinitin, kollën, vështirësi në frymëmarrje) dhe simptoma të lëkurës (urtikarie, skuqje, acarim dhe ënjtje), deri në reagime shumë serioze si p.sh. anafilaksisë. Për diagnozën është e nevojshme të vlerësohet historia klinike dhe t’i nënshtrohen një sërë analizash (lëkurore dhe serologjike për IgE specifike, së bashku me dietat përjashtuese dhe provokuese) që do të kryhen nën mbikëqyrjen mjekësore. Asnjë nga testet përveç testeve të vërtetuara të alergjisë nuk mund të japë përgjigje të besueshme.
Cilat janë masat paraprake që duhen marrë?
Qumështi dhe produktet e qumështit duhet të eliminohen nga dieta; kufizimet varen nga proteina e qumështit që nuk tolerohet, disa mund të degradohen në temperatura të larta duke lejuar pacientët e përzgjedhur të tolerojnë produktet e pjekura. Është gjithmonë e nevojshme të lexoni përbërësit në etiketa dhe meny dhe të dini se si të menaxhoni urgjencat në rast konsumimi aksidental, duke pasur gjithmonë me vete autoinjektorin e adrenalinës.
Çfarë rreziqesh ka?
Në raste të rënda, mund të çojë në shok anafilaktik: zakonisht fillon me kruajtje, kollë të thatë dhe me gërvishtje, ënjtje të gjuhës dhe buzëve ose veshtiresi ne frymëmarrje; atëherë presioni mund të bjerë me marramendje dhe konfuzion, deri në humbje të vetëdijes dhe koma. Ashpërsia e alergjisë ndaj qumështit dhe rrjedhimisht rreziku i anafilaksisë nuk është e lehtë të matet, edhe duke marrë parasysh historinë klinike, sepse varet nga shumë faktorë.
Kush duhet ta ketë me vete “stilolapsin” e adrenalinës?
Të gjithë pacientët me alergji të rëndë: është një shpëtimtar që bllokon përparimin e reaksionit anafilaktik; mjeti duhet të përshkruhet nga mjeku alergolog, i cili duhet të shpjegojë mënyrën e përdorimit të tij (edhe në momente paniku). Çdo pacient në rrezik duhet të ketë dy dhe të dijë t’i përdorë ato në simptomat fillestare;
A mund të kurohen alergjitë ushqimore?
Rreth 30% e rasteve të alergjisë ndaj qumështit janë të rënda dhe vazhdojnë deri në adoleshencë dhe në moshë madhore. Imunoterapia është e mundur në pacientë të përzgjedhur, me desensibilizimin që “mëson” sistemin imunitar të tolerojë qumështin: disa mund të arrijnë tolerancën, të tjerët rrisin dozën që arrijnë të gëlltisin pa reagime, në rast konsumimi aksidental. Kura përfshin rritjen e dozës së alergjenit ndaj të cilit ekspozohet me anë të protokolleve të sakta, që zgjasin me vite, për t’u kryer në spital: ta bësh vetë është shumë e rrezikshme. Studimet janë duke u zhvilluar për të vlerësuar barnat biologjike (antitrupat monoklonal).
Marrë në rrjetin social Facebook të mjekut Alket Koroshi
