Lodhja u ndodh të gjithëve. Është një gjendje që krijohet pas aktiviteteve të caktuara, ose në fund të ditës. Zakonisht, ju e dini pse jeni të lodhur dhe një gjumë i mirë e zgjidh problemin.
Por një lodhje e pazakontë e gjithë trupit që nuk largohet nga gjumi, që zgjat më gjatë (një deri në gjashtë muaj ose më gjatë) mund t’ju pengojë të funksiononi normalisht, të bëni gjërat që ju pëlqejnë ose duhet të bëni.
Lodhja është një nga efektet anësore më të zakonshme të sëmundjes së kancerit. Zakonisht, ajo shfaqet papritur, nuk vjen nga aktiviteti ose sforcimi dhe nuk lehtësohet nga pushimi ose gjumi.
Arsyeja e saktë për lodhjen e lidhur me kancerin është e panjohur. Mund të lidhet me vetë sëmundjen ose me trajtimet e saj.
Trajtimet e mëposhtme të kancerit zakonisht lidhen me lodhjen:
Kimioterapia. Çdo ilaç i kimioterapisë mund të shkaktojë lodhje. Pacientët shpesh vërejnë lodhje pas disa javësh kimioterapie, por kjo ndryshon midis pacientëve. Disa pacientë ndiejnë lodhje për disa ditë, ndërsa të tjerë thonë se problemi vazhdon gjatë gjithë trajtimit dhe madje edhe pas përfundimit të tij.
Terapia me rrezatim. Terapia me rrezatim mund të shkaktojë lodhje që rritet me kalimin e kohës. Kjo mund të ndodhë pavarësisht se ku është vendi i trajtimit. Lodhja zakonisht zgjat nga tre deri në katër javë pas ndërprerjes së trajtimit, por mund të vazhdojë tre muaj deri në një vit pas përfundimit të trajtimit.
Terapia e kombinuar. Më shumë se një trajtim i kancerit në të njëjtën kohë, ose njëri pas tjetrit rrit shanset për të zhvilluar lodhje.
Cilët faktorë të tjerë kontribuojnë në lodhjen?
Disa faktorë të tjerë mund të kontribuojnë në lodhje, duke përfshirë:
-Qelizat tumorale konkurrojnë për lëndë ushqyese, shpesh në kurriz të rritjes së qelizave normale.
-Ushqyerja e zvogëluar nga efektet anësore të trajtimeve (të tilla si nauze, të vjella, plagë në gojë, ndryshime të shijes, urth ose diarre) mund të shkaktojë gjithashtu lodhje.
-Trajtimet e kancerit, veçanërisht kimioterapia, mund të çojë në anemi.Kur indet nuk marrin oksigjen të mjaftueshëm, mund të rezultojë në lodhje.
-Ilaçet e përdorura për të trajtuar efektet anësore të tilla si nauze, dhimbje, depresion, ankth dhe kriza mund të shkaktojnë gjithashtu lodhje.
-Hulumtimet tregojnë se dhimbja kronike dhe e fortë rrit lodhjen.
-Stresi mund të përkeqësojë ndjenjat e lodhjes. Stresi nga përballja me sëmundjen dhe “të panjohurat”, si dhe nga shqetësimi për detyrat e përditshme ose përpjekja për të përmbushur nevojat e të tjerëve.
– Kur përpiqeni të mbani rutinat dhe aktivitetet tuaja normale të përditshme gjatë trajtimeve mund të çojnë në lodhje. Modifikimi i orarit dhe aktiviteteve tuaja mund të ndihmojë në ruajtjen e energjisë.
-Depresioni dhe lodhja shpesh qëndrojnë “dorë për dore”. Mund të mos jetë e qartë se cila filloi e para. Një mënyrë për ta zgjidhur këtë është të përpiqeni të kuptoni ndjenjat tuaja dhe se si ato ndikojnë në jetën tuaj. Nëse jeni në depresion gjatë gjithë kohës, apo keni qenë para diagnozës me kancer, ose jeni mund të keni nevojë për trajtim.
Çfarë mund të bëj për të luftuar lodhjen?
Mënyra më e mirë për të luftuar lodhjen është trajtimi i shkakut themelor mjekësor. Fatkeqësisht, shkaku i saktë shpesh nuk dihet, ose mund të ketë shumë shkaqe.
Disa trajtime mund të ndihmojnë në përmirësimin e lodhjes së shkaktuar nga një tiroide joaktive ose anemi. Shkaqe të tjera të lodhjes duhet të menaxhohen në baza individuale.
Vlerësimi. Vlerësoni nivelin tuaj të energjisë. Mendoni për rezervat tuaja personale të energjisë si një “bankë”. Depozitat dhe tërheqjet duhet të bëhen gjatë ditës ose javës për të balancuar sasinë e energjisë që ruani dhe sasinë që ju nevojitet çdo ditë. Mbani një ditar për një javë për të identifikuar kohën e ditës kur jeni më të lodhur ose keni më shumë energji. Vini re se çfarë mendoni se mund të jenë faktorët kontribuues. Jini vigjilentë ndaj shenjave tuaja personale paralajmëruese të lodhjes. Këto mund të përfshijnë sy të lodhur, këmbë të lodhura, lodhje të të gjithë trupit, shpatulla të ngurtësuara, ulje të energjisë ose mungesë energjie, paaftësi për t’u përqëndruar, dobësi, mërzi ose mungesë motivimi, përgjumje, nervozizëm të shtuar, ankth ose padurim.
