Katër gra erdhën për të mbushur ujë në pusin e fshatit. Teksa po mbushnin ujë, filluan të flisnin me njëra-tjetren.
Teksa bisedonin, ato filluan të lartësonin cilësitë e djemve të tyre.
Gruaja e parë tha: “Djali im i bie flautit. Ai luan aq mirë sa kushdo që dëgjon flautin e tij ngazëllehet. Jam shumë e lumtur që kam një djalë kaq të talentuar.”
Gruaja e dytë tha: “Djali im është mundës i madh. Jo vetëm në këtë fshat, ai është i famshëm edhe në fshatrat e largëta. Zoti i dhëntë një djalë kaq të virtytshëm për të gjithë.”
Pikërisht atëherë gruaja e tretë doli përpara dhe tha: “Djali im është inteligjent. Nuk ka njeri më inteligjent se ai në gjithë këtë fshat. Njerëzit vijnë tek ai me problemet e tyre, për të marrë këshillat e tij. Jam e bekuar që kam një djalë të tillë.”
Gruaja e katërt i dëgjoi të gjitha, por nuk tha asgjë.
Duke parë këtë, ato tre gratë filluan t’i thoshin: “Thuaj edhe ti diçka.. Cila është cilësia e djalit tënd? Na thuaj.”
Në këtë gruaja e katërt tha: “Çfarë mund të them… Djali im nuk ka cilësi si djemtë tuaj.”
Pasi e dëgjuan, të trija gratë u bënë më shumë krenare për djemtë e tyre.
Gjatë bisedës, të gjitha mbushnin enët me ujë. Ato filluan të ngrinin shtambat e tyre përkatëse për t’u kthyer në shtëpinë e tyre.
Në të njëjtën kohë, djali i gruas së parë po kalonte duke luajtur flautin. Ai pa që nëna e tij nuk ishte në gjendje të ngrinte shtambën plot me ujë, por duke e injoruar këtë, u largua nga ajo duke vijuar të luante flautin.
Djali i gruas së dytë ishte duke u ushtruar në distancë. Sapo gruaja e dytë zbriti nga shkalla e pusit, pasi ngriti shtambën, këmba e saj rrëshqiti. Disi ajo balancoi. Djali i saj e pa këtë, por gjithsesi nuk erdhi tek ajo dhe vazhdoi praktikën e tij.
Pikërisht atëherë nga shtëpia doli edhe djali i gruas së tretë. Duke e parë, nëna e tij tha: “Bir! Po e mbaj shtambën me të dyja duart. Thjesht vendose këtë litar mbi supin tim.” Por djali as nuk iu përgjigj fjalëve të saj dhe u largua.
Nuk vonoi shumë dhe atëherë nga ai vend po kalonte edhe djali i gruas së katërt. Duke parë shtambën në kokën e nënës së tij, ai shkoi tek ajo dhe e mori atë shtambë nga koka e saj dhe ia vuri në kokë e tij dhe filloi të ecte me nënën e saj.
Një grua e moshuar, e cila ishte ulur pranë pusit, duke parë dhe duke dëgjuar të gjitha këto, tha: “Këtu shoh vetëm një djalë të virtytshëm… Ai që mban shtambën në kokë. Kush mund të jetë një djalë më i mirë se një djalë që u shërben prindërve të tij.
/shkollaesuksesit.com
