Një herë një studiues e ftoi Nasrudinin në një restorant lokal për ta qerasur atë me një vakt. Të dy arritën në restorant në kohën e caktuar dhe hynë brenda.
Pasi u ul, studiuesi porositi pjatë me biftek qengji për të dy. Pas pak erdhi kamerieri me një pjatë që përmbante një biftek të madh dhe një të mesëm.
Sapo kamerieri vendosi pjatën në tavolinë, Nasrudini veproi menjëherë dhe mori biftekun më të madh dhe e vuri në pjatën e tij.
Duke parë këtë, studiuesi nuk u ndje mirë dhe në mosbesim të plotë tha: “Tani ju sapo keni shkelur pothuajse çdo parim moral, etik, rregull fetar që ekziston…” dhe vazhdoi me ligjëratën e gjatë.
Kur më në fund mbaroi së foluri, Nasrudini e pyeti: “Epo, a mund të pyes se çfarë do të kishit bërë nëse do të ishit në situatën time?”
Studiuesi u përgjigj: “Unë do të të kisha ofruar biftekun më të madh dhe do të kisha mbajtur biftek më të vogël për veten time.”
Sapo e dëgjoi këtë Nasrudini mori biftekun më të vogël dhe e vendosi në pjatën e studiuesit duke thënë: “Epo… ja ku e keni!”
Nasrudini dhe punëdhënësi
Dikur Nasrudini punonte për një punëdhënës. Punëdhënësit nuk i pëlqeu mënyra se si ai punonte.
Kështu një ditë punëdhënësi i tij e thirri dhe i tha: “Nuk ka asnjë arsye që ti të shkosh në treg për të blerë materiale herë pas here – sigurohu që të dalësh njëherë dhe t’i blesh të gjitha bashkë…”
Nasrudini nuk tha asgjë dhe u largua.
Disa ditë më vonë, punëdhënësi u sëmur dhe i kërkoi Nasrudinit të thërriste një mjek. Nasrudini doli për të sjellë doktorin por kur u kthye kishte sjellë me vete edhe dy persona të tjerë.
Duke parë këtë, shefi i tij pyeti: “Kush janë dy personat e tjerë?”
“Epo, për të shpëtuar nga udhëtimet shtesë, kur shkova për të sjellë doktor, solla edhe imamin, në rast se duhet të lutemi për shërimin tuaj dhe varrmarësin, në rast se ju vdisni…”, shpjegoi. Nasrudini.
Letër kushëririt…!
Një herë kushëriri i Nasrudinit duhej të largohet nga qyteti për një kohë të gjatë për t’u kujdesur për disa punë dhe për këtë arsye ai i kërkoi Nasrudinit të kujdesej për shtëpinë e tij.
Kushëriri i tij i dërgonte letër dhe e pyeste për mbarëvajtjen e punëve të shtëpisë së tij. Nasrudini gjithashtu i përgjigjej atij.
Një ditë, macja e çmuar e kushëririt vdiq. Kështu Nasrudini i shkroi një letër kushëririt të tij, duke thënë: “Macja jote vdiq.”
Duke lexuar atë letër, kushëriri u mërzit dhe u përgjigj me letër duke thënë: “Ku jetoj unë, ne u japim njerëzve lajme të këqija me më shumë takt.
Në vend që të më thoshe qartë se macja ime kishte vdekur, duhet të më kishe njoftuar pak nga pak. Mund të kishe filluar duke thënë – macja jote po sillej çuditshëm po kërcente kudo dhe më pas mund të kishe më në fund lajmin që: “Macja vdiq.”
Disa muaj më vonë, kushëriri i Nasrudinit mori një letër nga Nasrudini ku thuhej: “Nëna jote po sillet çuditshëm”.
/shkollaesuksesit.com
