Franca, e cila aktualisht mban presidencën e Këshillit të Bashkimit Evropian, prezantoi një dokument jozyrtar që propozon formimin e një “bashkësie politike evropiane” deri në fund të këtij viti, të hapur për “të gjitha vendet evropiane që duan të kontribuojnë në sigurinë, stabilitetin dhe prosperitetin e kontinentit evropian”.
“Një ‘komunitet politik evropian’ do të ishte i hapur për vendet evropiane që ndajnë një grup të përbashkët vlerash demokratike, pavarësisht nëse janë apo jo anëtarë të Unionit dhe pavarësisht nga marrëdhëniet e tyre aktuale me BE-në: nëse duan t’i bashkohen asaj, nuk planifikojnë t’i bashkohen ose janë të lidhur me të vetëm me marrëveshje ekonomike”, thuhet në tekstin e dokumentit.
Në “non-paper”-in e saj të paraqitur për shqyrtim dhe diskutim të mëtejshëm, Franca thekson se politika aktuale e zgjerimit, për shkak të reformave të gjera dhe kohëzgjatjes së procesit, “nuk ofron kuadrin e nevojshëm politik për t’iu përgjigjur nevojave urgjente historike dhe gjeopolitike” pas pushtimit rus në Ukrainë, si dhe për “strukturimin politik” të kontinentit evropian.
“‘Komuniteti politik europian’ nuk do të ishte alternativë ndaj anëtarësimit në BE dhe nuk do të ishte zëvendësim për procesin e zgjerimit. Për vendet evropiane që dëshirojnë të anëtarësohen në BE, kjo do të bënte të mundur forcimin e lidhjeve me vendet anëtare të BE-së përpara anëtarësimit – si politikisht ashtu edhe në aspektin e pjesëmarrjes në vendimmarrje në politika të caktuara të BE-së, duke përfshirë integrimin gradual në tregun e brendshëm të BE-së”, thuhet në dokument.
Shtohet se një komunitet i tillë nuk do të zëvendësonte Këshillin e Evropës, OSBE-në apo marrëdhëniet transatlantike, por do të ishte një forum evropian që do të bashkonte ” në baza të barabarta dhe në frymën e unitetit të kontinentit evropian.
Franca dëshiron që Evropa “të rivendosë ndjenjën e komunitetit” dhe të forcojë lidhjet politike, ekonomike, kulturore dhe të sigurisë midis anëtarëve të ardhshëm të “komunitetit politik evropian”, i cili, sipas dokumentit, do të ishte një mënyrë për t’iu përgjigjur sfidave të përbashkëta në Kontinenti evropian, si çështjet e politikës së jashtme dhe të sigurisë, ndryshimet klimatike dhe furnizimi me energji dhe lëndë të tjera të para, siguria ushqimore, zhvillimi dhe ndërlidhja e infrastrukturës, lëvizshmëria, migrimi, lufta kundër krimit të organizuar dhe marrëdhëniet me aktorë të tjerë gjeopolitikë.
Franca beson se “komuniteti politik evropian” duhet të marrë formën e një “strukture të lehtë ligjore”, e cila ka kapacitetin për të marrë vendime duke respektuar “autonominë vendimmarrëse” të BE-së dhe se liderët dhe ministrat e këtyre vendeve të takohen “disa herë në vit”.
