Një herë në një fshat, jetonte një fermer i ri me emrin Shyamlal. Një ditë ai u nis për të gërmuar një pus me shumë entuziazëm.
Ai zgjodhi një vend të mirë dhe me gëzim u nis për të punuar. Pasi gërmoi 25 këmbë, ai nuk pa asnjë shenjë uji. Ai u lodh dhe vendosi të pushojë pak dhe më pas të vazhdojë.
Pikërisht atëherë erdhi një burrë tjetër. Ai pyeti: “Çfarë po bën?”
Shyamlal i tha atij për gërmimin e pusit dhe megjithatë nuk kishte ujë.
Burri e çoi Shyamlal në një vend tjetër dhe i tha: “Nëse gërmon këtu, atëherë mund të gjesh ujë brenda pak minutash.”
Duke thënë se ky i huaj u largua. Shyamlal u gëzua dhe filloi të gërmonte menjëherë. Përsëri, ai gërmoi më shumë se 25 këmbë, por ende nuk kishte asnjë shenjë uji. Ai u lodh.
Një burrë tjetër erdhi dhe e çoi Shyamlal në një vend tjetër dhe tha: “Nëse gërmon këtu, uji do të rrjedhë si përrua”.
Shyamlal mendoi për një kohë dhe më pas filloi të gërmonte në një vend të ri. Pas disa orësh, pasi kishte gërmuar më shumë se 30 këmbë, i vetmi ujë që dilte me shumicë ishte djersa e tij.
Megjithëse uji ishte i pakët, këshilltarët jo. Me këshillën e një kalimtari tjetër, Shyamlal u fundos 20 këmbë të tjera në një vend tjetër.
Shyamlal u lodh, por gjithsesi, nuk kishte as një rrjedhje uji. Shyamlal ishte i frustruar.
Pikërisht atëherë e pa një plak të urtë që kalonte rrallë në ato anë. Kur ai foli me të, Shyamlal i tregoi të gjithë historinë.
Ai i tha Shyamlalit: “Po t’i kishit gërmuar ato 100 këmbë në të njëjtin vend, do të kishit nxjerrë ujë kudo në fshat, madje edhe nën sipërfaqe shkëmbore”.
Mësimi:
Nëse jemi mjaftueshëm të vendosur, dhe t’i rezistojmë tundimit të fillimeve të reja, si dhe të përqëndrohemi te objektivi ynë pa u shpërqëndruar nga zhurma e të tjerëve nuk do të mbeteni në vend asnjëherë. Nuk duhet të ngatërrojmë punën me progresin, ne mund të punojmë shumë, të lodhemi, dhe të mos kemi bërë aspak progres.
Progresi pra, është punë dhe përqëndrim në të njëjtin drejtim.
/shkollaesuksesit.com
