Në Kinë, dikur jetonte një burrë i quajtur Lee.
Ai ishte i mençur, i sjellshëm dhe shumë miqësor. Një herë ai organizoi një banket dhe ftoi të gjithë miqtë e tij. Të gjithë kaluan mirë dhe u kthyen në shtëpi.
Disa ditë më vonë ai shkoi të takonte një nga miqtë e tij të ngushtë. Kur Lee e pa atë, ai kuptoi se shoku i tij dukej se ishte në telashe.
Lee e pyeti: “Çfarë ka? Pse dukesh kaq keq?”
Miku i tij u përgjigj: “E gjitha ishte për shkak të banketit të mbajtur në shtëpinë tuaj. Në banket kur po pinim, më propozuat një dolli dhe kur ngritëm gotat pikërisht atëherë vura re se ishte një krimb i vogël i shtrirë në gotën e verës.
Që atëherë, nuk jam në gjendje të ndihem mirë. U shtriva në shtrat pa mundur të bëja asgjë. Ndjej se për shkak të atij krimbi në verë ka ndodhur diçka me shëndetin tim.”
Lee hyri në mëdyshje kur e dëgjoi këtë. Ai i kërkoi mikut të tij që të kujdesej dhe u kthye në shtëpi për të parë çështjen.
Kur Lee kontrolloi gjithçka, më në fund ai shkoi në sallën ku u mbajt banketi. Aty shikoi përreth, dhe kuptoi shkakun e sëmundjes së shokut të tij.
Lee u kthye dhe ftoi edhe një herë mikun e tij në shtëpinë e tij. Shoku i tij refuzoi nga meraku.
Lee e dinte shkakun e sëmundjes së tij dhe e insistoi që të vinte që ta ndihmonte të shërohej shpejt. Shoku pranoi dhe shkoi në shtëpinë e tij me të.
Kur arritën në shtëpinë e Lee, Lee i kërkoi mikut të tij të vinte me të në të njëjtën dhomë ku mbahej banketi.
Atje Lee kishte shtruar tryezën në të njëjtin vend, ku u mbajt në ditën e gostisë.
Tani, Lee i kërkoi mikut të tij që të pinte sërish një pije me të atje. Gotat u mbushën me verë dhe më pas ai shtriu dorën për t’i ndeshur gotat.
Kur ngritën dolli, Lee tregoi nuancën e harkut në xham dhe i kërkoi mikut të tij ta shihte. Shoku i tij vëzhgoi me nervozizëm dhe tha: “Është i njëjti krimb që pashë herën e fundit.”
Lee qeshi dhe mbajti xhamin dhe më pas hoqi harkun që ishte varur në murin e dhomës së tij me një gjarpër të pikturuar mbi të.
Shoku i tij u befasua kur zbuloi se krimbi nuk gjendej në gotën e verës. Që në momentin kur eu kuptua e vërteta sëmundja e tij e zgjatur iku dhe shëndeti i tij u përmirësua menjëherë.
Morali:
Njeriu nuk duhet të jetë shumë dyshues pa qenë nevoja, sepse disa herë mendimet tona negative bëhen arsye për sëmundjen tonë.
Madje mendja jonë mund të arrijnë deri në pikën sa ta keqpërceptojë realitetin përreth nesh me qëllim që të përmbushë dyshimet e pabaza.
/shkollaesuksesit.com
