Paul Frederic Simon (lindur më 13 tetor 1941) është një muzikant, këngëtar, kompozitor dhe aktor amerikan, karriera e të cilit është shtrirë gjashtë dekada.
Ai është një nga kantautorët më të vlerësuar në muzikën popullore.
Për kënaqësinë e lexuesve tanë kemi sjellë një koleksion me thëniet më të bukura të Simon. Në përfundim të leximit, si gjithnjë, presim të na thuash cilën prej thënieve mëposhtë pëlqeve më së shumti.
Gjithçka do të jetë në rregull në fund. Nëse nuk është në rregull, nuk është fundi.
Shumë talent është një dhuratë, por shumë është edhe fat.
Unë jam shumë i vetëdijshëm për këtë. Unë kam lindur në vendin e duhur në kohën e duhur. Unë jam gjithashtu i bekuar sepse nuk kam qenë kurrë një seks simbol. Unë jam i kursyer nga sikleti i të aktruarit sikur të isha i ri.
Gjithçka që Zoti kërkon nga ne është të shijojmë jetën dhe dashurinë. Kjo është e gjithë çështja.
Në kohën kur isha 12 ose 13 vjeç, ndjeva se isha i veçantë, sepse mund t’i bija kitarës dhe të shkruaja këngë.
Elvisi ishte arsyeja që unë mora kitarën.
Të kesh një histori për të jetuar dhe historia e sukseseve ishte bërë një pengesë. Bëhet më e vështirë të shkëputesh nga ajo që njerëzit presin që të bësh.
Nuk më pëlqen moda. Është shumë e pashpirt.
Unë supozoj se një artist merr elementet e jetës së tij dhe i riorganizon dhe më pas i bën të perceptohen nga të tjerët sikur të ishin elementët e jetës së tyre.
Më intereson më shumë ajo që zbuloj sesa ajo që shpik.
Nëse arrin të marrësh humor dhe seriozitet në të njëjtën kohë, ke krijuar një gjë të vogël të veçantë dhe këtë po kërkoj, sepse nëse bëhesh pompoz, humb gjithçka.
Improvizimi është shumë i mirë për t’ia lënë rastësisë.
Në fakt është shumë e vështirë të bësh diçka të thjeshtë dhe të mirë.
Është e kotë të jesh kritik ndaj gjërave të tua pasi të ketë mbaruar. Nuk kaloj shumë kohë duke vuajtur për to. Nuk ka rëndësi pasi të ketë mbaruar.
Tavani i një njeriu është dyshemeja e një tjetri.
Mendimi se jeta mund të jetë më e mirë është endur në mënyrë të pashlyeshme në zemrat dhe trurin tonë.
Kur shikoj prapa në të gjitha katrahurat që kam mësuar në shkollën e mesme, është një çudi që mund të mendoj fare.
E dini, jeta është ajo që ju krijoni prej saj – kaq e bukur apo kaq jo e bukur.
Dëshiron të bëhesh shkrimtar, nuk e di si dhe kur? Gjeni një vend të qetë, përdorni një stilolaps të përunjur.
/shkollaesuksesit.com
