Dikur pati jetuar një burrë urtë që qëndronte në malet e largëta të Himalajës, në një vend ku nuk mund të shkonin shumë njerëz.
Njerëzit që dëgjonin për të do të ecnin në rrugën e vështirë për ta takuar.
Një ditë një grup udhëtarësh që u ngjitën në male, u njohën me atë të urtë dhe urtësinë e tij. Kështu ata vendosën ta vizitojnë. Pasi arritën atje, të gjithë e përshëndetën të urtin.
Secili prej tyre donte të bisedonte me të për problemet e tyre dhe të kërkonte zgjidhje, kështu që filluan të ziheshin mes tyre se kush do të shkonte i pari.
Përleshja mes tyre u bë e zhurmshme dhe shumë shpejt aty u bë kaos, secili prej tyre thoshte se problemi i tij është më i madh dhe duhet të flasë fillimisht me të urtin… i Urti e shikoi këtë rrëmujë një grimë herë pa thënë asgjë dhe kur pa që nuk po merrnin ndonjë vendim, ai bërtiti: “Heshtje”…
Njerëzit heshtën menjëherë. Pastaj i urti u tha: “Unë kam një zgjidhje, të gjithë ju uluni në një formë rrethore në tokë dhe prisni pak …”
Pasi tha këtë, ai u largua dhe u kthye me disa fletë, laps dhe një tas bosh. Secilit prej tyre ia kaloi letrën dhe lapsin dhe vendosi tasin në mes.
Ai i udhëzoi: “Të gjithë ju shkruani një problem që mendoni se ju shqetëson më shumë dhe pastaj paloseni atë letër dhe vendoseni atë letër të palosur në tas.”
Të gjithë filluan të shkruanin dhe kur të gjithë mbaruan së shkruari, i vendosën letrat e tyre në shportë, pastaj urtaku e mori atë tas dhe i përzieu të gjitha.
Pastaj ai me qetësi ia dha atë shportë një personi të ulur në rreth dhe tha: “Tani kaloni shportën me radhë dhe merrni secili letrën që qëndron sipër. Lexoni problemin dhe nëse e zgjidhni, bëjeni tuajin ose kërkoni të merrni përsëri problemin tuaj.”
Një nga një secili prej tyre zgjodhi një letër dhe lexoi problemin e njëri-tjetrit. Kur lexuan problemin e tjetrit u tmerruan. Secili prej tyre arriti në përfundimin se edhe problemi i tyre më i keq ishte më i pranueshëm se çfarëdolloj problemi i tjetrit.
Brenda pak minutash secili prej tyre shkëmbyen problemet e tyre dhe kur më në fund morën letrën e tyre origjinale në dorë u ndjenë të kënaqur. Ata falënderuan të urtin dhe vazhduan rrugën.
Mësimi:
Kur përballemi me probleme në jetën tonë, ankohemi për to. Duhet të kujtojmë se secili po bën luftën e tij dhe ajo që ne përballemi mund të jetë vetëm më e vogla nga problemet me të cilat përballen të tjerët.
/shkollaesuksesit.com
