Një herë në një qytet, në kantierin e një ndërtese, mbikëqyrësi i ndërtimit i cili ishte në katin e 6-të donte t’i tregonte diçka një punëtori që punonte në katin përdhes.
Ai e telefonoi shumë herë, por për shkak të zhurmës së ndërtimit, punëtori atje poshtë tokë nuk mund ta dëgjonte.
Për të tërhequr vëmendjen e punëtorëve, mbikëqyrësi hodhi një kartëmonedhë dhjetë rupi nga lart. Për shkak se nuk frynte erë, kartmonedha ra pikërisht para punëtorit.
Punëtori e pa atë, e mori, e futi në xhep, dhe vazhdoi me punën e tij.
Kur mbikëqyrësi e pa këtë, ai u përpoq përsëri të tërhiqte vëmendjen e punonjësit. Këtë herë ai hodhi kartëmonedhën prej 500 rupi dhe shpresonte që këtë herë për shkak se shuma ishte e madhe, punëtori do të ngrinte për të kontrolluar.
Por përsëri, kur punëtori e pa atë, e mori, e futi në xhep dhe u kthye në punë.
Mbikëqyrësi mendoi për një moment.
Më pas, për të tërhequr vëmendjen e punëtorit, ai mori një gur të vockël dhe e hodhi mbi punëtorin. Guri goditi kokën e punëtorit. Këtë herë punëtori ngriti sytë dhe më në fund mbikëqyrësi komunikoi me punëtorin.
Historia është e njëjtë me jetën tonë:
Perëndia nga lart dëshiron të komunikojë me ne, por ne jemi shumë të zënë duke bërë punë të kësaj bote.
Pastaj na jep dhurata të vogla dhe ne thjesht i mbajmë pa e parë as nga e kemi marrë.
Përsëri Perëndia na jep shumë dhurata, por ne ende mbetemi të njëjtë dhe thjesht e mbajmë dhuratën pa e parë se nga erdhi, pa falënderuar Zotin.
Thjesht themi se jemi me fat dhe më pas vazhdojmë me punët tona të kësaj bote.
Pastaj na godet një gur i vogël, të cilin e quajmë Telash. Kur futemi në telash, atëherë ne shikojmë lart dhe komunikojmë me Zotin.
Pra, sa herë që marrim dhuratë, duhet ta falënderojmë Zotin menjëherë dhe të mos presim derisa të na godasin problemet.
/shkollaesuksesit.com
