Ditën e djeshme në Itali u gjet i vdekur, avokati i njohur shqiptar Aineo Redo nga Bulqiza. Duke folur për mediat italiane, avokati Mario Di Frenna, koleg me shqiptarin tha se Aineo ishte më tepër se koleg për të pasi ndanin një zyrë që prej vitit 2007 së bashku me avokatin Franco Beretti.
Aineo ishte i jashtëzakonshëm. Ai ishte një shembull i shkëlqyer për të gjithë ne. Ai ishte gjithashtu një mik për të ndarë pasionet me të, si futbolli, në ekipin e avokatëve ‘Duralex’ të Reggio-s.
“E kam parë Aineon për herë të fundit mbrëmë (e mërkurë), kur luajtëm një lojë. U përshëndetëm në orën 23.30. Ai më tha: Shihemi nesër në zyrë. Por në orën 10.50, kur mbërrita, ai nuk ishte. Pastaj më thirrën karabinierët…”
Më pas ai ka treguar se ai ishte shumë i dashur për klientët e tij dhe shqiptarët pasi i kishte ndihmuar shumë.
Aineo ishte i dashur nga të gjithë, i vlerësuar nga klientët dhe nga komuniteti shqiptar që ndihmoi shumë. Ai ishte një avokat i zgjuar, i ndershëm dhe i dashur, ndihmues dhe gazmor. Ai nisi çdo gjë nga e para këtu pasi erdhi nga Shqipëria. Ndërtoi me sakrifica një rrugë të shkëlqyer në karrierë.
Redo shquhej për vullnetin dhe këmbënguljen e tij. Në Shqipëri ishte diplomuar për Fizikë, sipas diktatit të qeverisë, kishte nisur të jepte mësim, por për vete ëndërronte një të ardhme ndryshe, në Itali. Në vitin 1996 ai pagoi një kontrabandist, hipi në një gomone me rreth tridhjetë bashkatdhetarë dhe më pas zbarkoi në Pulia. Avokati Di Frenna thotë:
Me vete kishte vetëm pasaportën dhe rrobat.
Në Itali e priti xhaxhai i tij dhe sapo gjeti një punë arriti të marrë një leje qëndrimi. Ai filloi punë si bukëpjekës. Pastaj një mik nga Reggio e ndihmoi të punonte në fabrikë, si punëtor, në qeramikën Rubiera ‘Rondine’. Duke punuar në turne të natës në fabrikë, ai u regjistrua në Fakultetin Juridik në Parma. Asnjëherë nuk ka kërkuar leje studentore.
Ai u diplomua në vitin 2004 për të drejtën administrative dhe më pas ndërmori procesin për t’u bërë jurist. Si profesionist, ai u specializua në emigracionin , duke ndërthurur ndjeshmërinë personale që vinte nga historia e tij me trajnimin ligjor. Në vitin 2006 ai u bashkua gjithashtu me komitetin drejtues të Reggio Emilia CGIL, i përbërë nga 141 anëtarë.
Shqiptari jetonte në via Ramazzini dhe pas vdekjes la pas gruan dhe dy fëmijët. Edhe avokati Giuseppe Caldarola , miku dhe shoku i tij i skuadrës në Duralex ndihet i trishtuar për vdekjen tragjike të shqiptarit pasi edhe ai e kishte parë të mërkurën në një ndeshje fubolli.
Ai ishte njeriu më i mirë në botë. Ne luajtëm së bashku për nëntë vjet dhe flinim shpesh në të njëjtën dhomë. Ai ishte një tifoz i Juventusit dhe Reggiana: ne bënim shaka, pastaj i thamë mirupafshim, duke premtuar se do të shiheshim të nesërmen për xhiron e zakonshme në komisariat apo në prefekturë. Nuk e besoj dot…
Fjalë të mira ka edhe nga Enrico Della Capanna, kryetar i Dhomës së Avokatëve Reggio:
E njihja si një person të mirë dhe të zellshëm. Ai kishte kryer punë të përulura, duke arritur qëllimin për t’u diplomuar në Drejtësi me përkushtim dhe sakrificë të madhe. Ai kishte shkëlqyer ka kaluar ligjin, provimin e shtetit dhe e ka kryer profesionin me kompetencë dhe pasion. Më vjen shumë keq.
…
/faxweb
