Nga AGRON GJEKMARKAJ
Doktori tha unë sot jam muxhadehin i lirisë. Ata 3500 janë inshallah s’kemi mbetur edhe ne aq pak.
Jorida ndihej e qetë dhe e sigurt në vishnjen e saj. Gjumin me gjasë e kishte bërë pa ngerçe, trazime e lebetira pos një momenti kur në ëndërr i doli Luli duke thirrur fitoreeee. Dielli i bollshëm e kishte mbushur me energji pozitive. Kjo u vu re nga fotografet në hyrje ndaj të cilëve bëri sikur u bezdis po në fakt u gëzua. Në zyre kishte gjetur përsëri lule. Nuk dihet në është Tao që as pohon e as mohon dërguesi apo ndonjë më me tepër shije. Gjithsesi tek mazhoranca ndihet xhelozi dhe ndjenjë qortimi.
Ndërkohë dikush më pyeti kush është më naiv Ervin Salianji apo Gaz Bardhi !? Për herë të parë mbeta ngushtë e pa xhevap.
Dash Sula ky bard i estetikes kthehej nga betejat me vulistet i plagosur por krenar. Thilja në xhepin e xhaketës i shkëlqente si flamur shprese.
Gerta sot ishte veshur me te zeza për solemnitet. Ajo rri kokëulur nga peshë e mendimeve. Kur ato përplasen koka lëviz. Shkëmbeu dy tre ide të domosdoshme me Bora Bilalin dhe përsëri u mbyll në vetvete si monument modestie. Shikimi i përzhitet vetëm kur autori i kronikes i hyn si djall në këndin e shikimit.
Kryezëvendës Lideri Muli erdhi pas shumë muajsh për të na hateruar. Na gëzoi pa masë. Me dashuri si ati evleterit na foli e këshilloi pastaj iku drejt punëve të mëdha. Bana ende s’na ka aq xhan sa lipset. E përhumbur në shikim nuk kuptohet në ka mall apo indiferenca. Zemra na qan. E Gaz Bardhit me tepër së është i ndjeshëm.
Elisa i gëzohet lajmit se do bëhet një antologji “kënge për Elisën” me një treshe editoriale e kryesuar nga Petrua si më i kalemit i ndihmuar nga Bujar Çela dhe Ismet Beqiri. Duhet një ekuilibër mes popullores dhe intelektuales. Parathënia ndoshta i mbetet Ulsi Manjës për shpërndarje gjeografike . Jo vetëm për kaq por edhe si poet i fshehtë që është.
Majko duket si i përzhitur ! Proçka e fundit e ka spërkatur me mërzi duke i derdhur mbi tavolinë kupën e gëzimit që i kishte pushtuar auren.
Tezja ishte aq e heshtur sot sa rrezikonte të dukej si njeri i mirë.
Ikonomi mbajti një fjalim i cili linte shijen e shtrirjes se petave të byrekut sa goja lëng na shkoi.
Mimi di Puccini këqyrte gjithçka pa vëmendje. Atë e kishte vetëm për gjerat që thoshte vete. Kosta i Gramozit dhe Linditës dukej si meit nga pandehmat. Shkandulli ka hyrë nder ne e po bën qeder thoshte i ziu gati me vaj. Do i zërë buka e Babos i pohonte vetes duke tundur kokën.
Braçja foli si profet dhe idealist pa asnjë grime populizmi, pikërisht ai që njohim.
Eni Zake e dëgjonte dhe shoqes i thoshte sa gjëra di ky Eri …shumë faree?! Margeriti i thoshte Ulsiut frazën e Ajshtanjit “kush ka për zemër kulturën nuk mund te jete tjetër veç pacifist”. Ai tundi kokën i befasuar! Qerratai.
Babo thonë po rri në Izrael jo për ato që deklarohen por për një kontrate unike me firmat vendase . Ajo është toka e kryqëzatave dhe për kastita u linin grave ca mbathje hekuri dhe çelësin e merrnin me vete sapo udhën e luftës merrnin. Babo do porosisë 140 pale për deputetet nga këto modernet dhe pinin do e marrë me vete!
