Ne duhet të vlerësojmë vetëm ata njerëz që na vlerësojnë dhe jo t’i trajtojmë ata që na trajtojnë si opsion si prioritet.
E kushtueshme për ta bërë këtë, sepse zakonisht ne vazhdojmë të shpresojmë se egoizmi do të shndërrohet në vlerësim dhe interes reciprok. Megjithatë, mos i jepni përparësi dikujt që nuk e meriton.
Sidoqoftë, ajo që ne po bëjmë në këtë mënyrë është lenia peng e mirëqenies tonë në vullnetin e të tjerëve, duke mbuluar sytë para provave dhe duke mos dëgjuar nevojat tona afektive, robër të egoizmit të të tjerëve.
Në çdo rast, në këtë kuptim dhe edhe nëse është i përkohshëm dhe me ndërprerje, ne jemi në gjendje të kuptojmë se ka diçka që nuk funksionon siç duhet në marrëdhëniet tona.
Ndaj mbajini sytë hapur dhe mos i bëni prioritet ata që do t’ju përdorin.
Ato që mësojmë me kalimin e kohës
Ekziston një tekst që i atribuohet disa autorëve ( Borges apo Shakespeare ndër të tjerë) që pasqyron në mënyrë të mrekullueshme atë që mësojmë gjatë gjithë jetës. Është një ushtrim i mirë për ta rishikuar këtë tekst herë pas here dhe të shohim se çfarë do të thotë dhe çfarë mund të ndryshojmë ose kuptojmë për të përmirësuar marrëdhëniet tona. Kjo do t’ju ndihmojë të shmangni dhënien e përparësisë atyre që janë këtu sot dhe që largohen nesër.
Me kalimin e kohës mësova ndryshimin delikat midis mbajtjes së dorës së dikujt dhe lidhjes me zinxhirë të një shpirti.
Me kalimin e kohës mësova se dashuri nuk do të thotë të mbështetesh te dikush dhe se shoqëria nuk do të thotë siguri.
Me kalimin e kohës…fillova të kuptoj se puthjet nuk janë kontrata, as dhuratat nuk janë premtime.
Me kalimin e kohës mësova se të jesh me dikë sepse të ofron një të ardhme të mirë do të thotë që herët a vonë do të dëshirosh të kthehesh në të kaluarën tënde.
Me kalimin e kohës … kupton se martesa vetëm sepse “është urgjente” është një paralajmërim i qartë se martesa juaj do të jetë një dështim.
Me kalimin e kohës kuptova se vetëm ata që janë të aftë të të duan me të metat e tua, pa u përpjekur të të ndryshojnë, mund të të sjellin gjithë lumturinë që dëshiron.
Me kalimin e kohës kupton se nëse je pranë atij personi vetëm për të shoqëruar vetminë tënde, në mënyrë të pashmangshme do të përfundoni duke mos dashur ta shiheni më.
Me kalimin e kohës e kupton se miqtë e vërtetë vlejnë shumë më tepër se çdo shumë parash.
Përfundimisht kuptova se miqtë e vërtetë numërohen me gishta dhe ata që nuk do të dalin krah tyre herët a vonë do të rrethohen vetëm nga miq të rremë.
Me kalimin e kohës mësova se fjalët e thëna në një moment zemërimi mund të vazhdojnë të lëndojnë atë që keni lënduar, për një jetë.
Me kalimin e kohës mësova se kushdo mund të më falë, por falja është vetëm për shpirtrat e mëdhenj…
Me kalimin e kohës kuptova se nëse e ke lënduar keq një mik, me shumë mundësi miqësia nuk do të jetë më e njëjta.
Me kalimin e kohës e kupton se edhe nëse je i lumtur me miqtë, një ditë do të qash për ata që i lë të ikin.
Me kalimin e kohës kupton se çdo përvojë e jetuar me çdo person është e papërsëritshme.
Përfundimisht e kupton se poshtërimi apo përbuzja e një qenieje njerëzore herët a vonë do të pësojë të njëjtat poshtërime apo përbuzje të shumëfishuara në katror.
Me kalimin e kohës mësova të ndërtosh të gjitha rrugët tuaja sot, sepse terreni i së nesërmes është shumë i pasigurt për t’u planifikuar.
Me kalimin e kohës kuptova se nxitimi i gjërave ose detyrimi i tyre do të bëjë që në fund të mos jenë ashtu siç prisnit.
Me kalimin e kohës kupton se gjëja më e mirë nuk ishte e ardhmja, por momenti që po jetonit pikërisht në atë moment.
Me kalimin e kohës do të shihni se edhe nëse jeni të lumtur me ata që janë pranë jush, do t’ju mungojnë ata që ishin me ju dje dhe tani janë larguar.
Me kalimin e kohës mësova të përpiqem të fal ose të kërkoj falje, të them se e dua, të them se më mungon, të them se kam nevojë, të them se dëshiron të bëhesh mik…. para një varri …, nuk ka më kuptim …
Por për fat të keq … ne e kuptojmë këtë vetëm me kalimin e kohës.
E vërteta është se për disa gjëra koha është mësuesi ynë i madh, sepse falë saj ne marrim perspektivë dhe vlerësojmë gabimet e së shkuarës, pritshmëritë tona dhe kërkesat tona për të tjerët dhe veten.
Tani, kjo nuk do të thotë se koha do të tregojë ose do të shërojë gjithçka, ne jemi ata që duhet të negociojmë ndjenjat në dialogun tonë të brendshëm, duke aluduar qartë në konfliktet tona personale që rrjedhin nga egoizmi i të tjerëve pa fshehur kokën.
Kjo do të thotë që ne duhet të marrim pozicione dhe të riafirmojmë veten kur kjo ndodh, pa i lënë të tjerët të përfitojnë prej nesh nga frika e refuzimit ose konfrontimit. Kjo do të thotë të jesh e prerë dhe përbën një nga shtyllat bazë të ndërtimit të vetëvlerësimit dhe identitetit tonë personal.
Mësoni t’u jepni mungesën tuaj atyre që nuk e vlerësojnë praninë tuaj
Ka të ngjarë që ne jemi të vetëdijshëm për këtë, por që në momentin e së vërtetës nuk do të jemi në gjendje të përballojmë presionin social. Në fakt, gjëja normale është që një situatë shfrytëzimi rrëmben autonominë dhe vullnetin tonë.
Por ne nuk duhet të shqetësohemi së tepërmi pasi për të qenë këmbëngulës dhe për të pohuar mendimet dhe ndjenjat tona mund të mësojmë me përpjekje dhe motivim.
Duke qenë se është e pamundur të rikrijohet një jetë pa rreziqe të këtij lloji, idealja është që të imagjinojmë ato situata që do të ishin potencialisht të rrezikshme për ne dhe si mund t’i përballojmë ato pa qenë agresivë ose pasivë në sjelljet tona (d.m.th. ne duhet të kryejmë një trajnim në imagjinatën tonë).
Në këtë mënyrë, kur ndodh një situatë pabarazie dhe vërejmë se dikush po përpiqet të përfitojë nga ne ose të anulojë vullnetin tonë për shkak të egoizmit të tij, ne do të bllokohemi më pak dhe do të mund të zbatojmë në praktikë atë që kemi imagjinuar. Mos u jepni përparësi atyre që ju përdorin.
Në këtë mënyrë, ne parashikojmë problemet dhe bëhemi më të vetëdijshëm se marrëdhëniet duhet të bazohen në reciprocitet dhe jo në uljen e identitetit tonë dhe të vetëvlerësimit tonë në favor të atij të të tjerëve.
Është e rëndësishme që ne të mësojmë të themi JO, të pohojmë praninë tonë dhe të kërkojmë brenda vetes një aleat për t’u marrë me ato marrëdhënie të bazuara në pabarazinë dhe egoizmin e njerëzve që mendojnë vetëm për veten e tyre. Mos jepni përparësi se kush do të përfundojë duke shkelur vetëvlerësimin tuaj. Mos i jepni përparësi dikujt që ju konsideron një opsion.
/shkollaesuksesit.com
