C.S. Lewis, emri i plotë Clive Staples Lewis, ishte një shkrimtar, studiues britanik. Ai lindi më 29 nëntor 1898 në Belfast të Irlandës dhe vdiq më 22 nëntor 1963 në Oksford të Anglisë.
Për kënaqësinë e lexuesve tanë ne kemi sjellë një përmbledhje të thënieve më të bukura të tij. Ne i lexojmë të gjitha ato që na shkruani, dhe si gjithnjë, në përfundim të leximit presim të na thuash cilën prej thënieve mëposhtë pëlqyet apo vlerësuat më së shumti.
Nëse e gjejmë veten me një dëshirë që asgjë në këtë botë nuk mund të kënaqë, shpjegimi më i mundshëm është se ne jemi krijuar për një botë tjetër.
Nuk mund të kthehesh pas dhe të ndryshosh fillimin, por mund të fillosh aty ku je dhe të ndryshosh fundin.
Përulësia e vërtetë nuk është të mendosh veten më pak; është të mendosh më pak për veten.
E ardhmja është diçka që të gjithë e arrijnë me shpejtësi prej gjashtëdhjetë minutash në orë, çfarëdo që të bëjë, kushdo qoftë ai.
Detyra e edukatorit modern nuk është të presë xhunglat, por të ujitë shkretëtirat.
Miqësia lind në atë moment kur njëri i thotë tjetrit: “Çfarë! Edhe ti? Mendova se isha i vetmi.
Nuk mund të krijonim kujtime nga rrezet e diellit dhe kohët e mira.
Nuk ka asnjë investim të sigurt. Të duash do të thotë të jesh i pambrojtur.
Nëse kërkoni të vërtetën, mund të gjeni ngushëllim në fund; nëse kërkoni ngushëllim, nuk do të merrni as ngushëllim dhe as të vërtetën, por vetëm sapuni i butë dhe mendimet e dëshiruara për të filluar, dhe në fund, dëshpërimi.
Historia njerëzore është historia e gjatë e tmerrshme e njeriut që përpiqet të gjejë diçka tjetër përveç Zotit që do ta bëjë atë të lumtur.
Nëse një njeri mendon se nuk është mendjemadh, ai është me të vërtetë shumë mendjemadh.
A nuk është për të qeshur se si çdo ditë nuk ndryshon asgjë, por kur shikon pas gjithçka është ndryshe.
Askush nuk e di se sa i keq është, derisa të jetë përpjekur shumë për të qenë i mirë.
Sigurisht, ajo që bën njeriu kur askush nuk po e vrojton, është dëshmia më e mirë se çfarë lloj njeriu është ai.
Gjëja më e madhe që duhet të arrihet në çdo ndërmarrje është fitorja, jo këmbëngulja.
Ne jemi ajo që besojmë se jemi.
Problemi me këtë vend është se ka shumë njerëz që thonë “Telashet me këtë vend janë…”.
Një njeri nuk mund ta pakësojë më lavdinë e Zotit duke refuzuar ta adhurojë Atë, sesa një i çmendur mund të shuajë diellin duke shkruar fjalën “errësirë” në muret e qelisë së tij.
Pesha e lavdisë është aq e madhe sa asgjë nuk mund ta balancojë atë.
Ka dy lloje njerëzish: ata që i thonë Perëndisë: “U bëftë vullneti yt” dhe ata të cilëve Zoti u thotë: “Në rregull, pra, bëhu sipas mënyrës tënde”.
/shkollaesuksesit.com
