John Maynard Keynes, ishte një ekonomist anglez, idetë e të cilit do të ndryshonin rrënjësisht teorinë e teknikave të makroekonomisë dhe politikave ekonomike të qeverisë.

Fillimisht i trajnuar në matematikë, ai ndërtoi dhe finoi shumë më parë parimet mbi objektivat e biznesit.

Një nga ekonomistët më me ndikim të shekullit të 20-të, idetë e tij janë për shkollën e mendimit të njohur si ekonomia kejnsiane, dhe degët e ndryshme të saj.

Për lexuesit tanë, mëposhtë një koleksion i thënieve më të bukura të tij.

Nëse i keni borxh bankës tuaj njëqind paund, keni një problem. Por nëse i keni borxh një milion, ajo ka një problem.

Kur informacioni im ndryshon, unë ndryshoj përfundimet e mia. Çfarë bëni ju zotëri?

Idetë e ekonomistëve dhe filozofëve politikë, si kur janë të drejta, ashtu edhe kur janë të gabuara, janë më të fuqishme se sa kuptohet zakonisht. Në të vërtetë, bota udhëhiqet nga pak tjetër. Burrat praktikë, të cilët besojnë se janë krejtësisht të përjashtuar nga çdo ndikim intelektual, zakonisht janë skllevër të ndonjë ekonomisti të vdekur.

Është më mirë të kesh përafërsisht të drejtë sesa saktësisht të gabuar.

Kapitalizmi është besimi mahnitës se njerëzit më të këqij do të bëjnë gjërat më të liga për të mirën më të madhe të të gjithëve.

Problemi politik i njerëzimit është të kombinojë tre gjëra: efikasitetin ekonomik, drejtësinë sociale dhe lirinë individuale.

Fjalët duhet të jenë pak të ashpra, sepse ato janë sulmi i mendimeve ndaj atyre që nuk mendojnë.

Tregjet mund të mbeten joracionalë më gjatë se sa ju mund të mbeteni lëvrues.

Vështirësia nuk qëndron aq shumë në zhvillimin e ideve të reja sesa në arratisjen nga të vjetrat.

Kur rezultati përfundimtar pritet të jetë një kompromis, shpesh është e kujdesshme të fillohet nga një pozicion ekstrem.

Idetë formojnë rrjedhën e historisë.

Mençuria botërore mëson se është më mirë që reputacioni të dështojë në mënyrë konvencionale sesa të ketë sukses në mënyrë jokonvencionale.

Shmangia e taksave është e vetmja ndjekje intelektuale që sjell ndonjë shpërblim.

Kur zhvillimi i kapitalit të një vendi bëhet një nënprodukt i aktiviteteve të një kazinoje, puna ka të ngjarë të bëhet keq.

Në këtë mënyrë qeveria mund të konfiskojë pasurinë e njerëzve fshehurazi dhe pa u vënë re, dhe asnjë në një milion nuk do ta zbulojë vjedhjen.

Në planin afatgjatë, ne të gjithë kemi vdekur!

Biznesmeni është i tolerueshëm vetëm për sa kohë që fitimet e tij mund të mbahen të kenë një lidhje me atë që, përafërsisht dhe në njëfarë kuptimi, aktivitetet e tij kanë kontribuar në shoqëri.

Kapitalizmi dekadent ndërkombëtar por individualist në duart e të cilit u gjendëm pas luftës nuk është një sukses. Nuk është inteligjent. Nuk është i bukur. Nuk është vetëm. Nuk është i virtytshme. Dhe nuk i dorëzon mallrat.

Kapitalizmi është besimi i jashtëzakonshëm se njeriu më i keq për motivet më të shëmtuara do të bashkëpunojë për të mirën e të gjithëve.

[Njerëzit] do të bëjnë gjënë racionale, por vetëm pasi të eksplorojnë të gjitha alternativat e tjera.

Idetë që janë shprehur këtu me kaq mundim janë jashtëzakonisht të thjeshta dhe duhet të jenë të dukshme. Vështirësia nuk qëndron te idetë e reja, por te arratisja nga të vjetrat, të cilat degëzojnë, për ata që janë rritur siç kemi qenë shumica prej nesh, në çdo cep të mendjes sonë.

Nëse natyra njerëzore nuk do të ndjente tundim për të shfrytëzuar një shans, asnjë kënaqësi (fitim të ndarë) në ndërtimin e një fabrike, një hekurudhe, një miniere ose një ferme, mund të mos kishte shumë investime thjesht si rezultat i llogaritjeve të ftohta.

Fuqia për t’u mësuar me rrethinat e tij është një karakteristikë e theksuar e njerëzimit.

Me prishjen e ekonomisë së parasë, praktika e shkëmbimit ndërkombëtar po bëhet e përhapur.

Burrat nuk do të vdesin gjithmonë në heshtje.

Më duket ekonomia gjithnjë e më e kënaqshme dhe mendoj se jam mjaft i mirë në të. Unë dua të menaxhoj një hekurudhë ose të organizoj një Trust ose të paktën të mashtroj publikun investues.

Unë e gjej veten gjithnjë e më shumë duke u mbështetur për zgjidhjen e problemeve tona në dorën e padukshme që u përpoqa ta nxirrja nga të menduarit ekonomik njëzet vjet më parë.

Akumulimet e pafundme të kapitalit fiks, të cilat, për përfitimin e madh të njerëzimit, u ndërtuan gjatë gjysmë shekulli para luftës, nuk mund të kishin ardhur kurrë në një shoqëri ku pasuria ndahej në mënyrë të barabartë.

Qëndrimi ynë ndaj këtyre kritikave duhet të përcaktohet nga i gjithë reagimi ynë moral dhe emocional ndaj të ardhmes së marrëdhënieve ndërkombëtare dhe Paqes së Botës.

Do të doja vetëm të kisha pirë më shumë shampanjë.

Është gabim të mendosh se biznesmenët janë më të pamoralshëm se politikanët.

Por nëse Amerika kujton për një çast se çfarë do të thotë Evropa për të dhe çfarë do të thotë ende për të, çfarë Evropa, nëna e artit dhe e dijes, pavarësisht gjithçkaje, është ende dhe do të jetë akoma, a nuk do t’i refuzojë këto këshilla të indiferencës, dhe izolimi, dhe interesohet për atë që mund të jetë çështje vendimtare për përparimin dhe qytetërimin e mbarë njerëzimit?

Një bankier i ‘shëndoshë’, mjerisht, nuk është ai që sheh rrezikun dhe e shmang atë, por ai që, kur rrënohet, rrënohet në mënyrë konvencionale dhe ortodokse bashkë me shokët e tij, në mënyrë që askush të mos e fajësojë realisht.

Nuk ka asnjë mjet më delikat, më të sigurt për të përmbysur bazën ekzistuese të shoqërisë sesa të shthurni monedhën. Procesi angazhon të gjitha forcat e fshehura të ligjit ekonomik në anën e shkatërrimit dhe e bën atë në një mënyrë që asnjë njeri në një milion nuk është në gjendje ta diagnostikojë.

Loja e investimeve profesionale është jashtëzakonisht e mërzitshme dhe e tepërt për këdo që është krejtësisht i përjashtuar nga instinkti i kumarit; ndërsa ai që e ka duhet t’i paguajë kësaj prirjeje tarifën përkatëse.

Shpresa për një rezultat shumë të favorshëm, i cili mund të balancojë rrezikun në mendjen e huamarrësit, nuk është i disponueshëm për të ngushëlluar huadhënësin.

Nuk është e mjaftueshme që gjendja e punëve që ne kërkojmë të promovojmë të jetë më e mirë se gjendja e punëve që i paraprinë; duhet të jetë mjaft më mirë për të kompensuar të këqijat e tranzicionit.

Një ekonomi monetare, do të zbulojmë, është në thelb një ekonomi në të cilën ndryshimi i pikëpamjeve për të ardhmen është në gjendje të ndikojë në sasinë e punësimit dhe jo thjesht në drejtimin e tij.

/shkollaesuksesit.com

Subscribe kanalin tonë në Youtube për të mos humbur asnjë video të re