Kone Gininkita, një mësues parashkollor dhe shkollor fillor në qytetin perëndimor të Bregut të Fildishtë – Sangouine, është i shqetësuar se disa nga nxënësit e tij mund të mos kthehen në shkollë këtë vit.
Vlerësohet se 10 përqind e tyre do të braktisin shkollën sepse familjet e tyre janë shtyrë në varfëri edhe më të thellë për shkak të tronditjes ekonomike të shkaktuar nga pandemia e virusit koronar.
“Kam frikë se do të bien në krim dhe të gjitha llojet e veseve,” tha ai.
Nëse frika e tij kthehet në realitet, nxënësit e tij do të bëhen pjesë e një figure prej afro 24 milion nxënësish në të gjithë botën që mund të braktisin shkollën vitin e ardhshëm, sipas shifrave të KB. Sekretari i Përgjithshëm i KB Antonio Guterres e quajti këtë një “katastrofë gjeneratash”.
“Provat e efektit të mbylljes së shkollës në mësimin e fëmijëve, por edhe në gjendjen e tyre të përgjithshme, janë mbizotëruese”, tha Robert Jenkins, shefi i arsimit global të UNICEF, duke theksuar se sa më shumë që fëmijët të qëndrojnë jashtë shkollës, aq më pak shanse kthimi kanë.
“Fëmijët nga komunitetet e margjinalizuara paguajnë çmimin më të lartë, kështu që ne jemi dëshmitarë të thellimit të pabarazisë,” tha ai.
Në kulmin e mbylljeve për shkak të pandemisë në prill, afër 1.6 miliardë fëmijë ishin jashtë shkollës ndërsa më shumë se 180 qeveri vendosën mbyllje të përkohshme, duke përkeqësuar më tej këtë krizë arsimore.
Sot, më shumë se 870 milion nxënës nuk janë ende në gjendje të ndjekin mësimet, sipas UNICEF.
Banka Botërore parashikon që nëse nuk ndërmerren veprime drastike për të kapërcyer këtë krizë, përparimi i bërë në përpjekjet për të arsimuar më mirë fëmijët e varfër do të prishet. Edhe para pandemisë, 53 përqind e fëmijëve në vendet me të ardhura të ulëta dhe të mesme nuk ishin në gjendje të lexonin dhe kuptonin një fragment të thjeshtë të tekstit deri në moshën 10 vjeç.
Ndarja dixhitale
Ndërsa disa vende kanë arritur të zbusin efektet e mbylljes së shkollës duke krijuar klasa në internet, gati 500 milion fëmijë, një e treta e popullsisë së fëmijëve në botë që ndjekin shkollën, nuk kanë pasur qasje në mësimin në distancë, sipas UNICEF.
Kjo ndodhi nga vendi në vend, duke reflektuar pabarazitë ekzistuese, përfshirë ndarjet dixhitale. Në Afrikën nën-Sahariane, për shembull, ku pothuajse gjysma e popullsisë nuk ka qasje në energji elektrike, 120 milion nxënës, pothuajse gjysma e të gjithë në rajon, nuk kishin mundësinë të mësonin në internet.
Për shkak të këtyre pengesave, dixhitalizimi i procesit mësimor është vetëm një pjesë e zgjidhjes dhe përqendrimi në të do të bënte që këta fëmijë të vuanin në atë drejtim, thotë Abdirahman Mahamud, një zyrtar i lartë shëndetësor i cili koordinon hulumtimin mbi lidhjen midis COVID-19 dhe fëmijëve për Organizatën Botërore të Shëndetësisë.
Duke theksuar se të mësuarit në internet nuk është opsioni i vetëm, Maria Van Kerkhove e OBSH u bëri thirrje qeverive që t’i japin përparësi hapjes së shkollës pavarësisht nga një nivel i caktuar rreziku.
“Shkollat mund të hapen në mënyrë të sigurt në situata ku kontrollohet virusi. Ka mjete që zvogëlojnë transmetimin e viruseve. Ne mund ta bëjmë atë,” tha Van Kerkhove.
“Shkollat nuk funksionojnë të izoluara, ato veprojnë në komunitete dhe nëse kontrolloni transmetimin e virusit në komunitete, mund të hapni shkolla me masa të caktuara,” shtoi ajo.
Çmimi më i lartë
Përveç ndikimit negativ në procesin e mësimdhënies, mbyllja e shkollave ka pasoja më të mëdha.
“Shkollat, veçanërisht për familjet në nevojë, ofrojnë gjëra të tjera të nevojshme për jetën si ushqimi cilësor, qasja në kujdesin shëndetësor siç janë vaksinimet, siguria … gjithçka që tani është në rrezik në një kohë kur është edhe më e nevojshme”, thotë Mahamud.
Si rezultat, mungesa e një rrjeti sigurie të siguruar nga shkollat i ekspozon fëmijët edhe më shumë ndaj dhunës, shfrytëzimit për punë, martesave të hershme dhe formave të tjera të shfrytëzimit.
Një sondazh global nga Save the Children, në të cilin morën pjesë më shumë se 25,000 fëmijë dhe ata që kujdesen për ta, thotë se dhuna në familje u dyfishua gjatë mbylljes së shkollës. Përqindja e fëmijëve që kanë përjetuar dhunë në familje u rrit nga 8 përqind në 17 përqind kur fëmijët nuk shkuan në shkollë.
Për herë të parë në 20 vjet, bota ka parë një rritje të shfrytëzimit të fëmijëve për punë, tha Organizata Ndërkombëtare e Punës (ILO), ndërsa rreth 152 milion fëmijë tashmë janë duke punuar, gjë që mund t’i vërë ata në rrezik më të madh se COVID-19.
Ndërkoë, kjo barrë e rëndë bie sidomos mbi vajzat. “Ne jemi shumë të shqetësuar për zhbërjen e shumë progresit që është bërë në zgjerimin e aksesit në shkollë për vajzat,” tha Jenkins.
“Në Afrikën Lindore, u desh shumë përpjekje për t’i kthyer vajzat në shkollë, por kur kriza ekonomike godet prindërit, kjo do të ndikojë së pari tek ato. Ne do të shohim ndikimin në vitin e ardhshëm ose në dy vitet e ardhshme, për sa i përket martesave të fëmijëve dhe mundësive të humbura, për shkak të barrës shtesë mbi familjen që zakonisht bie mbi vajzat,” tha Mahamud.
Pas shpërthimit të Ebolas në 2014 dhe 2015, Malala Fund njoftoi se për shkak të mbylljes së shkollës në Sierra Leone, Guinea dhe Liberi, nivelet e regjistrimit të vajzave ranë, ndërsa vetëm në Sierra Leone shtatzënitë adoleshente u rritën nga 30 në 65 përqind.
Zgjidhjet e mundshme
OBSH, së bashku me UNESCO dhe UNICEF, kanë lëshuar udhëzime se si të rihapin shkollat, duke këmbëngulur që mbyllja e tyre duhet të jetë një mundësi e fundit dhe një masë e përkohshme në nivelin lokal, në komunitetet me transmetim të lartë të virusit.
“Ne inkurajojmë shkollat të jenë një përparësi ndërsa shoqëritë hapen për të siguruar arsimim të vazhdueshëm pavarësisht rreziqeve të mundshme të infeksionit,” tha Mahamud.
