Neil deGrasse Tyson është një astrofizikan amerikan, shkencëtar planetar, autor dhe komunikues shkencor.
Tyson studioi në Universitetin e Harvardit, Universitetin e Teksasit në Austin dhe Universitetin e Kolumbisë.
Nga viti 1991 deri në vitin 1994, ai ishte një bashkëpunëtor kërkimor postdoktoral në Universitetin Princeton.
Në vitin 1994, ai iu bashkua Planetariumit Hayden si një shkencëtar i stafit dhe fakultetit të Princeton si një shkencëtar dhe pedagog vizitor kërkimor. Në vitin 1996, ai u bë drejtor i planetarit dhe mbikëqyri projektin e tij të rindërtimit prej 210 milionë dollarësh, i cili përfundoi në vitin 2000.
Për kënaqësinë e lexuesve tanë ne kemi sjellë një koleksion me thëniet më të bukura të astrofizikanit Tyson.
Si gjithnjë, në përfundim të leximit, presim të na thoni cilën prej thënieve mëposhtë pëlqyet më së shumti.
Gjëja e mirë për shkencën është se mbetet e vërtetë si besuat si nuk besuat në të.
Për veten, unë jam i shtyrë nga dy filozofi kryesore: di më shumë sot për botën sesa dija dje dhe zvogëlo vuajtjet e të tjerëve. Do të habiteshit se sa larg ju çon kjo.
Ne jemi të gjithë të lidhur me njëri-tjetrin, biologjikisht. Në tokë, kimikisht. Në pjesën tjetër të universit në mënyrë atomike.
Ne ia kalojmë vitin e parë të jetës një fëmije duke e mësuar atë të ecë dhe të flasë dhe pjesën tjetër të jetës të zërë vend e të qepë gojën. Ka diçka që nuk shkon këtu.
Më bën kurioz fakti që ne shpenzojmë më shumë kohë për të uruar njerëzit që kanë pasur sukses sesa duke inkurajuar njerëzit që nuk ia kanë dalë.
Universi nuk është i detyruar të ketë kuptimin tënd.
Sa më shumë që mësoj për universin, aq më pak i bindur jam se ka ndonjë lloj force dashamirës që ka të bëjë fare me të.
… nuk është turp të mos dish. Problemi lind kur mendimi irracional dhe sjellja shoqëruese mbushin boshllëkun e lënë nga injoranca.
Ka aq atome në një molekulë të vetme të ADN-së tuaj sa ka yje në galaktikën tipike. Ne jemi, secili prej nesh, një univers i vogël.
Unë do të kërkoja që trupi im në vdekje të varroset, në mënyrë që përmbajtja e energjisë që përmbahet brenda tij të kthehet në tokë, në mënyrë që flora dhe fauna të mund të hanë mbi të, ashtu siç kam ngrënë florën dhe faunën gjatë jetës sime.
Pikëpamja ime është se nëse filozofia juaj nuk është e paqëndrueshme çdo ditë, atëherë ju jeni të verbër ndaj gjithçkaje që universi ka për të ofruar.
Të dish se si të mendosh të fuqizon shumë përtej atyre që dinë vetëm çfarë të mendojnë.
Jo vetëm që jetojmë mes yjeve, yjet jetojnë brenda nesh.
Zoti është një xhep injorance shkencore që po zvogëlohet gjithnjë.
Kur hulumton shkencërisht botën natyrore, e vetmja gjë më e keqe se një besimtar i verbër është një mohues që sheh.
Ne nuk jetojmë thjesht në këtë univers. Universi jeton brenda nesh.
Fuqia dhe bukuria e ligjeve fizike është se ato zbatohen kudo, pavarësisht nëse vendosni të besoni në to apo jo. Me fjalë të tjera, pas ligjeve të fizikës, gjithçka tjetër është mendim.
Injoranca është një virus. Sapo të fillojë të përhapet, mund të shërohet vetëm me arsye. Për hir të njerëzimit, ne duhet të jemi ajo kurë.
Aty ku fshihet injoranca, po ashtu ndodh edhe me kufijtë e zbulimit dhe imagjinatës.
Kur studentët mashtrojnë në provime, kjo është për shkak se sistemi ynë shkollor vlerëson notat më shumë sesa studentët vlerësojnë të mësuarit.
Si fëmijë, isha i vetëdijshëm se natën, vizioni me rreze infra të kuqe do të zbulonte përbindëshat që fshiheshin në dollapin e dhomës së gjumit vetëm nëse do të ishin me gjak të ngrohtë. Por të gjithë e dinë se përbindëshi juaj i dhomës së gjumit është zvarranik dhe gjakftohtë.
Më pëlqen era e universit në mëngjes.
Disa nga poezitë më të mëdha po i zbulojnë lexuesit bukurinë në diçka që ishte aq e thjeshtë sa e kishe marrë si të mirëqenë.
Kërkimi shkencor nuk duhet të ndalet vetëm sepse me sa duket është gjetur një shpjegim i arsyeshëm.
Pra, ajo që është e vërtetë për vetë jetën nuk është më pak e vërtetë për universin: të dish se nga ke ardhur nuk është më pak e rëndësishme sesa të dish se ku po shkon.
Çdo gjallesë është një kryevepër, e shkruar nga natyra dhe e redaktuar nga evolucioni.
Nëse ju duhet të tregoni origjinën tuaj akademike ose titullin e punës që njerëzit të besojnë atë që thoni, atëherë keni nevojë për një argument më të mirë.
Të bësh atë që nuk është bërë kurrë më parë është intelektualisht joshëse, pavarësisht nëse e konsiderojmë apo jo praktike.
Një mëngjes, ndërsa hani mëngjes dhe keni për diçka të re për të menduar, megjithatë, mund të dëshironi të meditoni faktin që i shihni fëmijët tuaj përballë tryezës jo ashtu siç janë, por si dikur, rreth tre nanosekonda më parë.
Në kohët moderne, nëse masa e vetme e asaj që është atje rrjedh nga pesë shqisat tuaja, atëherë ju pret një jetë e pasigurt.
Sa më shumë prej nesh që e ndiejmë universin, aq më mirë do të jemi në këtë botë.
Me fjalë të tjera, pas ligjeve të fizikës, gjithçka tjetër është mendim.
Një nga sfidat më të mëdha në jetë është të dish mjaftueshëm për të menduar se ke të drejtë, por jo mjaftueshëm për të ditur se e ke gabim.
Materia i tregon hapësirës se si të përkulet; hapësira i tregon materies se si të lëvizë.
Shkrim-leximi shkencor është një pjesë e rëndësishme e asaj që do të thotë të jesh një qytetar i informuar i shoqërisë.
Është në rregull të mos i dish të gjitha përgjigjet. Është më mirë të pranojmë injorancën tonë sesa të besojmë përgjigjet që mund të jenë të gabuara. Të pretendosh se di gjithçka, mbyll derën për të zbuluar se çfarë ka në të vërtetë aty.
/shkollaesuksesit.com
