Princesha Latifa, vajza e Mohammed bin Rashid el Maktoum, sundimtarit të Dubait dhe nënkryetarit të Emirateve të Bashkuara Arabe, akuzoi babanë e saj në një video të regjistruar në fshehtësi se e mbante atë robëruar që nga viti 2018.
Ajo dyshohet se u kap në momentin kur u përpoq të largohej nga Dubai dhe për shkak të asaj video, thirrjet u dërguan në Kombet e Bashkuara për të hetuar çështjen.
Babai i saj, një sheikh 71-vjeçar, është një nga krerët shtetërorë më të pasur në planet; ai arriti të bënte një qytet të madh dhe të suksesshëm si Dubai dhe pasuria e tij vlerësohet në disa miliardë dollarë.
Në Lindjen e Mesme, sheikh-u është ndoshta më i njohur për mbikëqyrjen e transformimit të të gjithë Dubait në një nga destinacionet më prestigjioze të biznesit si dhe atij turistik. Në pjesën tjetër të botës, njerëzit e njohin atë për dashurinë e tij ndaj garave me kuaj dhe, prej këtij pasioni, si pronarin e hambarit “Godolphin”.
Por nga ana tjetër, ky njeri shpesh është në qendër të shumë problemeve familjare. Falë një video sekrete të vajzës së tij që doli në publik disa ditë më parë, ai tani njihet dhe për diktimin e rregullave të rrepta, duke bërë që Emiratet e tij të akuzohen për intolerancë dhe padrejtësi ndaj grave.
Mohammed bin Rashid al Maktoum lindi në 1949 në Shindagh. Ai është i treti nga katër djemtë e Sheikh Rashid al-Maktoum, i cili ka sunduar Dubain për 32 vjet që nga viti 1958. Ai u arsimua në Angli, dhe pasi u kthye në Dubai në 1968, mori pjesë në një takim me sundimtarin e atëhershëm të Abu Dhabit, Sheikh Zayed Al Nahyan. Prej tyre rrodhi një bashkim i dakorduar që më vonë çoi në krijimin e një federate të emirateve.
Pasi Emiratet e Bashkuara Arabe fituan pavarësinë nga Britania e Madhe në 1971, Sheikh Mohammed u bë ministër i Mbrojtjes, një pozitë që e mban edhe sot, shkruan BBC.
Ai shpejt u përfshi në planin e babait të tij për të rimbushur rezervat e naftës në Dubai, duke forcuar ekonominë dhe duke e bërë atë një qendër tregtare dhe financiare ndërkombëtare, si dhe një destinacion turistik.
Sot, më shumë se 95 përqind e prodhimit të brendshëm bruto të Emirateve nuk bazohet në naftë, ndërkohë që turizmi kontribuon me 20 përqind.
Ndërsa popullsia e Dubait është rritur nga rreth 40,000 në vitet 1960 në 3,3 milion, duke përfshirë gati 3.1 milion të huaj.
Sheikh Rashid ndërroi jetë në 1990 pas një sëmundje të gjatë dhe u pasua nga vëllai i madh i Mohammedit, Maktoum. Pesë vjet më vonë, Sheikh Maktoum emëroi Mohammedin si Princin e Dubait dhe ia transferoi pjesën më të madhe të pushtetit të tij.
Pas vdekjes së papritur të Maktoumit në moshën 62 vjeç gjatë vizitës së tij në Australi, Sheikh Mohammed u bë sundimtari i Dubait në 2006 dhe nënkryetar e kryeministër i Emirateve të Bashkuara Arabe. Nën sundimin e tij qyteti vazhdoi të lulëzonte.
Tashmë në vitin 2008, Emiratet ofruan ndërtesën më të lartë në botë – BurjKhalifa. Megjithatë, plane të tilla ambicioze mbështeteshin në huazimin e miliarda dollarëve.
Kriza financiare globale çoi në rënien e tregut të pasurive të patundshme në Dubai dhe në vitin 2009, ndërmarrjet shtetërore nuk arritën të shlyenin borxhet e tyre. Po ai i dha hua qeverisë së Dubait paratë e nevojshme për të vijuar dinamikën e zhvillimit. Bumi i ndërtimit në Dubai u mbështet gjithashtu te punëtorët migrantë me pagë të ulët, shumë prej të cilëve u ankuan se kishin pësuar shfrytëzim, shkruan BBC.
Sheikh Mohammed u bë i famshëm për lidhjet e tij me garat me kuaj, dhe mu prej tij këto gara janë bërë industri globale.
Ai prezantoi “ekipin garues” më të madh – “Godolphin”, i cili ka selinë në Emiratet e Bashkuara Arabe, Angli, Irlandë, Australi, Japoni dhe Shtetet e Bashkuara, dhe që nga viti 1992, kjo skuadër ka fituar mbi 6,000 gara në të gjithë botën.
Një sërë pronash luksoze
Miliarderi nga Dubai, një nga krerët më të pasur të shtetit në botë, ka gjithashtu një portofol të pasur të pasurive të patundshme, disa prej të cilave ndodhen në Mbretërinë e Bashkuar.
Sipas Daily Mail, ai është një aleat i ngushtë britanik dhe mik i Mbretëreshës Elizabeth II dhe ka prona dhe vila të shumta në atë vend, gjë që dëshmon vetëm për lidhjet e tij të thella me ishullin e madh europian.
Përveç kësaj, në disa site, të tilla si bornrich.com, mund të gjeni informacione se ky sheikh zotëron gjithashtu një nga apartamentet më të shtrenjta në Monako dhe një kurs golfi në Skoci. Ai gjithashtu zotëron një megajacht në Dubai, një nga më të mëdhenjtë në botë, vetëm dy metra më i shkurtër se “Gigaacht” i Roman Abramovich.
Skandale familjare
Ai e ndan dashurinë e tij për kuajt me gruan e tij të gjashtë, Princeshën Hayya bin al-Hussein, vajzën e mbretit të ndjerë jordanez Hussein dhe gjysmëmotrën e mbretit Abdullah II. Çifti u martua në 2004 dhe ka dy fëmijë.
Megjithëse Princesha Hayya u përpoq të krijonte një imazh të një familjeje idilike në intervista, çarjet filluan të shfaqeshin në 2018 kur Princesha Latifa, vajza e Sheikh-ut me një grua tjetër, u përpoq të largohej nga Emiratet e Bashkuara Arabe me ndihmën e një ish-spiuni francez dhe një instruktori finlandez fitnesi.
Anija ku ishin ata u përgjua në det në brigjet e Indisë dhe Latifa u kthye në Dubai. Në një video të regjistruar më parë, ajo deklaroi se pretendohej se ishte ndaluar për më shumë se tre vjet dhe se ishte abuzuar fizikisht pas një arratisje të mëparshme të pasuksesshme në 2002.
Princesha Hayya-s, ndërkohë, u zhvendos në Mbretërinë e Bashkuar me fëmijët e saj dhe para Gjykatës së Lartë në Londër në 2019, ajo kërkoi kujdestarinë e fëmijëve, ndërsa Sheikhu kërkoi kthimin e fëmijëve në Dubai. Tetë muaj më vonë, gjykata njoftoi një seri faktesh që Sheikh Mohammed me të vërtetë kishte urdhëruar dhe orkestruar kthimin me dhunë të Latifa-s në 2002 dhe 2018, si dhe rrëmbimin e paligjshëm të motrës së saj më të madhe, Princeshës Shamsa, në 2000.
Gjykata deklaroi se Sheikh Mohammed “vazhdon të mbajë një regjim në të cilin të dy gratë e reja janë privuar nga liria”. Gjithashtu thuhet se Hayya, e cila kishte një lidhje me një truprojë, tani jeton e frikësuar për jetën e saj pas kërcënimeve të shumta si në Londër ashtu edhe në Dubai.
Sheikh Mohammed hodhi poshtë të gjitha pretendimet dhe kërkoi që detajet e procedimeve të mbeten jashtë domenit publik, por në këtë pikë nuk pati sukses.
