Një herë në një fshat, jetonte një djalë i vogël me nënën e tij. Nëna e tij shiste qumështin e lopës në shtëpitë afër për të siguruar jetesën.
Djali i vogël ishte i mirë dhe e ndihmonte nënën e tij me punët e saj.
Një ditë, djali me nënën e tij shkuan në tempullin e fshatit. Aty, prifti u bënte Perëndive flijimin e ëmbëlsirave.
Duke parë ëmbëlsirat, djali i vogël nuk i rezistoi tundimit dhe shkoi pas Idhullit të Perëndisë për të vjedhur një ëmbëlsirë. Kur askush nuk po shikonte, djali i vogël mori pak ëmbëlsirë nga tabakaja e mermertë.
Por nëna e vuri re të birin duke vjedhur ëmbëlsirat. Ajo u zemërua shumë dhe e kapi djalin e vogël nga veshët dhe e tërhoqi jashtë tempullit.
E ëma me shumë zemërim po i thoshtë të birit: “Si guxon të vjedhësh brenda tempullit. Zoti po vëzhgon gjithçka, tani Zoti do t’ju ndëshkojë.”
Dhe ajo filloi të qëllonte djalin e vogël. Ai filloi të qajë, por për nënën e tij kjo vepër e vjedhjes ishte e papranueshme.
Vetëm atëherë një fqinji erdhi dhe e pa këtë situatë. Kur pa nënën e djalit të vogël duke e ndëshkuar, ai u afrua për të shpëtuar djalin e vogël.
Ajo pyeti: “Pse po e rrah?”
“Ky djalë i paedukatë po vidhte ëmbëlsirat nga pjata që i ofroheshin Perëndisë. Si mund të vjedhë para Perëndisë? A janë këto mësimet që i kam dhënë?”, tha nëna e djalit të vogël me zë të trishtuar.
Fqinji i kërkoi nënës së tij të qetësohej dhe më pas ajo iu drejtua djalit dhe i tha: “Vjedhja është zakon i keq. Edhe nëse vidhni gjëra të vogla, nuk është mirë. Perëndia na shikon gjithmonë, edhe atëherë kur nuk jemi në tempull.”
“I mora ëmbëlsirat nga pjata duke supozuar se Perëndia nuk po më shikonte, ashtu siç nëna ime hedh ujë në qumësht çdo ditë përpara se ta shesë në fshat dhe më kërkoi të mos i tregoja askujt.
Nuk ia tregova askujt sekretin e saj, por tani ajo më ndëshkon dhe nuk e mban sekretin tim”, tha djali i vogël duke qarë.
Nëna e kuptoi gabimin e saj dhe më pas në vend që ta ndëshkonte, i kërkoi falje të birit për sjelljen e saj të keqe dhe i premtoi se do të ishte një njeri i ndershëm.
Mësimi:
Fëmijët përsërisin atë që bëjnë prindërit e tyre dhe jo atë që thonë prindërit e tyre. Fëmijët reflektojnë karakteristikat e prindërve të tyre, kështu që ne duhet të jemi të kujdesshëm me veprimet tona. Nuk mjafton të jemi të ndershëm vetëm në tempullin e Perëndisë, por edhe kur jemi larg tij.
/shkollaesuksesit.com
