Pas dy javësh debate të gjera, polemikash të ashpra dhe shumë ndryshimesh, deputetët francezë në Asamblenë Kombëtare miratuan në leximin e parë me shumicë të madhe një projektligj “i cili forcon parimet e Republikës”.
Teksti i ligjit, ndër të tjera, kriminalizon “tendencat separatiste”, forcon mbikëqyrjen mbi shoqatat dhe financimin e veprimtarive fetare dhe shtyp përhapjen e urrejtjes përmes internetit.
Projektligji u kundërshtua fuqimisht nga fraksionet politike të majta të opozitës brenda parlamentit, si dhe organizata të shoqërisë civile, intelektualë, akademikë dhe studiues, të cilët e panë atë si një shkelje të lirive publike.
Ata besojnë se ligji synon të “stigmatizojë dhe margjinalizojë muslimanët” dhe “t’i bëjë ata një thelb për dështimet e presidentit Emmanuel Macron në politikën e jashtme dhe të brendshme, në luftën kundër pandemisë së virusit Corona dhe në ringjalljen e ekonomisë”.
Islami nuk barazohet me lëvizjet ekstremiste
Aktivisti i të drejtave të njeriut Yasser al-Lawati shpjegon se Macron, popullariteti i të cilit ka rënë kohët e fundit, po e sajon këtë një vit e gjysmë para zgjedhjeve.
Ai vëren se problemi i izolacionizmit ose separatizmit është i ndërtuar dhe nuk ekziston në realitet, dhe se në Francë nuk ka asnjë organizatë, grup ose zonë që të ketë kërkesa separatiste.
Jean-Luc Melenchon, një opozitar i krahut të majtë dhe kreu i lëvizjes franceze “Francë e Pushtuar”, kritikoi ashpër ligjin në një fjalim në 1 shkurt në parlament, duke folur për hipokrizinë e qeverisë franceze, e cila injoron separatizmin social të të pasurve, separatizmin dhe ndarjen institucionale të Bashkimit Evropian, e nga ana tjetër thekson separatizmin islamik.
Melenchon dënoi faktin se shteti qëllimisht barazon Islamin, si një fe që mbart vlera të moderuara, me lëvizjet ekstremiste që nuk përfaqësojnë Islamin.
Duke iu drejtuar Asamblesë Kombëtare, ai kujtoi të pranishmit se “muslimanët që ne i përshkruajmë sot si separatistë ishin ata që morën pjesë në luftërat me Francën, i rezistuan nazizmit dhe ndihmuan në ndërtimin e një Republike modern”.
Ligj pa përmbajtje, propozime të vjetra
I pyetur se çfarë mendon ai për ligjin mbi “separatizmin islamik” dhe paragrafët e tij të shumtë, Amin Haddadi, një aktivist shoqëror dhe president i Shoqatës islame për Aktivitete Sociale dhe Kulturore në Paris, tha se nuk ishte i befasuar nga ligjet e tilla diskriminuese dhe të padrejta kundër muslimanëve.
Ai shpjegon se ekziston një vakum politik si rezultat i pandemisë së virusit Corona, të cilën qeveria Macron po përpiqet të përdorë për të treguar ekzistencën e tij duke miratuar idetë e së djathtës radikale për të kënaqur bazën e saj elektorale.
Ai shton se politika aktuale në Francë, sipas partisë së Macron, bazohet në fitoren ndaj opozitës, e cila përbëhet kryesisht nga e djathta ekstreme.
“Ky ligj është i pakuptimtë dhe nuk ka asgjë të re në të. Të gjitha idetë dhe sugjerimet e tij janë të vjetra,” shtoi ai.
I dënuar për dështim, ai qëndron në sirtar
Kur bëhet fjalë për marrëdhëniet e këtij ligji me realitetin shoqëror në Francë, aktivisti Haddadi thekson se ky ligj, sipas njohurive të tij për realitetin francez, “do të mbetet në sirtarët e Ministrisë së Brendshme, dhe pas një ose dy vitesh askush nuk do të dëgjojë më për këtë, pasi është thjesht një ligj i pakuptimtë i dënuar për dështim”.
Haddadi me bindje pyeti: “Pse çështjet e keqkuptuara si hixhabi, pafajësia, poligamia dhe martesa e detyruar po rifuten në këto debate politike të pafrytshme sot?”
Haddadi më në fund shtron pyetjet: “Ku është kjo Republikë për të cilën flitet në këto qytete dhe lagje të varfra, nga islamizimet e të cilave kanë frikë? Ku është shteti në ato vende? Ku është drejtësia sociale në ato lagje ku shkalla e papunësisë tejkalon 51 përqind? Ku është e ardhmja e kësaj rinie? Kush qëndron pas këtyre ekstremistëve për të cilët ne vazhdimisht na flitet? Këto janë pyetje kryesore për t’u bërë në Asamblenë Kombëtare”.
I padrejtë dhe i drejtuar kundër muslimanëve
Abdul Karim Bourkhis, një aktivist shoqëror dhe president i shoqatës islame Yanabeea al-Khair, shprehu mendimin e tij mbi ligjin, duke thënë se ai u miratua për arsye sigurie në shikim të parë, por ishte krijuar në thelb për të kufizuar zhvillimin dhe rritjen e aktiviteteve muslimane në Francë dhe Evropë.
Bourkhis beson se ligji për “separatizmin islamik” është i padrejtë dhe i drejtuar kundër muslimanëve me qëllim që t’i bllokojë dhe margjinalizojë ata dhe të neutralizojë shoqatat e tyre, të ngrijë aktivitetet e tyre dhe t’i burgosë përfundimisht.
Ndër dispozitat e ligjit, i cili është debatuar ashpër, është një klauzolë që përcakton se të gjitha shoqatave fetare në Francë u kërkohet të raportojnë fonde të huaja prej më shumë se 10,000 euro në vit nën përgjegjësinë penale.
Lidhur me këtë detyrim dhe kontrollin që do t’u imponohet shoqërive fetare, aktivisti dhe analisti Abdul Karim Bourkhis thotë se kjo është çështje e informacionit të dobët, sepse shumica e xhamive financohen nga fondet e brendshme.
“E gjitha, një farsë dhe një luftë politike demagogjike”
Ata promovojnë bashkëjetesën në paqe dhe inkurajojnë dialogun dhe parimet e tolerancës fetare, tha ai.
Bourkhis theksoi se shteti ndjek një politikë të standardeve të dyfishta, duke përmendur si një shembull që shoqatat e mësimdhënies katolike dhe hebraike marrin ndihmë bujare nga shteti dhe marrëveshje bashkëpunimi që i lejojnë ata të kryejnë aktivitetet e tyre dhe të angazhohen në mësimdhënie të organizuar, në krahasim me shoqatat islame, të cilave u mohohen marrëveshje, ndihma dhe lehtësime të tilla.
Lidhur me çështjen e kontrollit, aktivisti Amin Haddadi gjithashtu thotë se “e gjithë kjo farsë është, në fakt, një luftë politike demagogjike”.
Ai tregon se të gjitha xhamitë, shoqatat dhe shkollat financohen nga burimet e brendshme të financimit dhe falë fondeve të komunitetit musliman francez.
