Bllokuesit e receptorit të angiotenzinës (ARB) (ilacet qe mbarojne me prapashtesen : “sartan’) janë një klasë barnash të miratuara për trajtimin e disa kushteve të zakonshme, si hipertensioni dhe insuficienca e zemrës. Ne vendin tone perdoren shume nga keto ilace si lorista (losartan) , ibersartan ,aprovel, telmisartan , kandersartan , diovan ( valsartan) etj.
Kohët e fundit, agjencitë rregullatore kanë filluar të identifikojnë nitrosaminat dhe komponimet azido ndoshta kancerogjene në një mori formulimesh të disa ARB-ve, duke rezultuar ne heqjen progresive nga perdormi. Për më tepër, të dhënat nga disa prova të kontrolluara të rastësishme sugjeruan se ekziston gjithashtu një rrezik klinik i rritur i kancerit dhe veçanërisht i kancerit të mushkërive me ARB; ndërsa provat e tjera nuk sugjeruan rrezik të shtuar.
Ne nje studim recent (publikuar ne PLOS ONE , mars 2022) u synua te jepej një pasqyrë shtesë në lidhjen ARB- me kancerin duke ekzaminuar nëse ekziston një lidhje midis shkallës së ekspozimit kumulativ ndaj ARB-ve dhe rrezikut të kancerit në provat e rastësishme.
Të dhënat e nivelit të studimit nga ARB Trialists Colaboration duke përfshirë 15 studime të rastësishme të kontrolluara u nxorën dhe u futën në analizat e meta-regresionit. Dy rezultatet bashkë-primare ishin lidhja midis ekspozimit kumulativ ndaj ARB-ve dhe rrezikut të të gjitha kancereve të kombinuara dhe lidhja midis ekspozimit kumulativ dhe rrezikut të kancerit të mushkërive.
Një total prej 74,021 pacientësh u randomizuan në një ARB, duke rezultuar në një ekspozim total kumulativ prej 172,389 person-vjet ekspozimi ndaj dozës së lartë ditore (ose ekuivalente). 61,197 pacientë u randomizuan për tu kontrolluar. Kishte një korrelacion shumë domethënës midis shkallës së ekspozimit kumulativ ndaj ARB-ve dhe rrezikut të të gjithë kancereve të kombinuara (pjerrësia = 0,07 [95% CI 0,03 në 0,11], p<0,001), dhe gjithashtu kancerit të mushkërive (pjerrësia = 0,16 [95% CI 0,05 deri në 0,27], p = 0,003). Prandaj, në provat ku ekspozimi kumulativ ishte më i madh se 3 vjet ekspozim ndaj dozës së lartë ditore, pati një rritje statistikisht domethënëse në rrezikun e të gjitha kancereve të kombinuara (I2 = 31,4%, RR 1,11 [95% CI 1,03 deri në 1,19], f. = 0,006). Kishte një rritje statistikisht domethënëse në rrezikun e kancerit të mushkërive në provat ku ekspozimi kumulativ ishte më i madh se 2,5 vjet (I2 = 0%, RR 1,21 [95% CI 1,02 deri në 1,44], p = 0,03). Në provat me ekspozim më të ulët kumulativ ndaj ARB-ve, nuk kishte rrezik të shtuar të të gjithë kancereve të kombinuara ose kancerit të mushkërive.
Marrëdhënia kumulative e ekspozimit-rrezikut me ARB-të ishte e pavarur nga trajtimi ne sfond me frenuesin e enzimës konvertuese të angiotenzinës ose lloji i kontrollit (d.m.th., kontrolli me placebo ose jo-placebo). Meqenëse kjo është një analizë në nivel prove. efektet e karakteristikave të pacientit si mosha dhe statusi i pirjes së duhanit nuk mund të ekzaminoheshin për shkak të mungesës së të dhënave për nivelin e pacientit.
Si përfundim, kjo analizë, për herë të parë, zbulon se rreziku i kancerit me ARB (dhe veçanërisht kanceri i mushkërive) rritet me rritjen e ekspozimit kumulativ ndaj këtyre barnave. Rreziku i tepërt i kancerit me përdorimin afatgjatë të ARB ka implikime në shëndetin publik.
