Dikur pati jetuar një mbret që kujdesej shumë mirë për njerëzit e tij. Ai ishte i famshëm kudo për punën e tij në mbretërinë e tij.
Mbreti shkonte nëpër fshatra dhe dëgjonte problemet e njerëzve dhe përpiqej të përmirësonte gjendjen e tyre të jetesës dhe t’i ndihmonte për t’i kapërcyer ato probleme sa më shumë që të ishte e mundur.
Një ditë, kur Mbreti shkoi në një fshat për të folur me njerëzit për problemet e tyre. Gjatë vizitës së tij iu shkëput një buton i këmishës.
Mbreti i kërkoi menjëherë ministrit të tij që të shkonte dhe të kërkonte një rrobaqepës të mirë nga fshati, ai ishte për vizitë.
Menjëherë u bë kërkimi dhe rastësisht kishte vetëm një rrobaqepës në të gjithë fshatin që kishte një dyqan të vogël aty.
Rrobaqepësi u soll përpara mbretit.
Mbreti i tha rrobaqepësit: “A mund të qepësh pullën e këmishës sime?”
Rrobaqepësi u përgjigj: “Po, Maharaj. Do ta bëj menjëherë.”
Pikërisht atëherë rrobaqepësi mori butonin nga Mbreti dhe nxori fije nga çanta e tij dhe qepi pullën në këmishën së madhërisë.
Mbreti ishte i lumtur dhe i kërkoi rrobaqepësit, “Sa duhet të të paguaj për këtë punë?”
Rrobaqepësi u përgjigj: “Maharaj, ishte një punë e vogël. Unë nuk mund të marr para nga ju për këtë.”
Mbreti përsëri tha: “Jo, nëse kërkon është më mirë, ne patjetër do t’ju paguajmë për këtë punë.”
Rrobaqepësi mendoi me vete, “Mbreti tashmë kishte pullën dhe unë përdora vetëm fillin tim, kështu që unë duhet të kërkoj 2 rupi për këtë punë, po sikur pastaj nëse kërkoj 2 rupi nga Mbreti dhe ai mendon se rrobaqepësi po kërkon kaq shumë për një punë kaq të vogël, po sikur Mbreti të mendojë që nëse unë po kërkoj kaq shumë prej tij, përfytyro atëherë sa do të pandehë se unë kërkoj nga vendasit.”
Duke menduar gjithë këtë, më në fund rrobaqepësi tha: “Maharaj, ti më jep aq sa mendon se është e drejtë.”
Tani, Mbreti duhej të jepte sipas reputacionit të tij, duke menduar këtë, Mbreti i kërkoi ministrit që t’i jepte dy fshatra të tëra rrobaqepsit si pagesë për punën e tij.
Tani, rrobaqepësi mendoi, “Unë do të kërkoja 2 rupi për këtë, ndërsa tabu mbreti më bëri pronar të 2 fshatrave.”
Mësimi:
Kur mendojmë të bëjmë një ofertë duhet të nisemi gjithnjë nga reputacioni i personit të interesuar për blerjen, e jo të nisemi duke u bazuar nga reputacioni ynë. Është statusi i atij që do të marrë mallin apo shërbimin tonë që ka më shumë rëndësi në çdo rast.
/shkollaesuksesit.com
