Një herë një djalë shkoi për të vizituar shokun e tij. Shoku i tij ishte mikpritës i mirë, ai e mirëpriti dhe e trajtoi shumë mirë.
Burri kaloi disa ditë duke vizituar shokun e tij dhe kur erdhi koha që ai të shkonte, shoku i tij tha: “Unë kam një kalë shtesë. Pse nuk e merr kalin si dhuratë nga mua”.
Tjetri u përgjigj: “Ti je shumë bujar, por nuk mund të marr një kalë si dhuratë. Kjo do të jetë shumë. Nuk e kam problem të kthehem prapa me ecje.”
Shoku tha: “Jo, jo tani është kali yt. Merrni kalin tuaj. Është një dhuratë, merre atë.”
Tjetri e falënderoi mikun e tij dhe me mirënjohje hipi në kal dhe u largua. Dhjetë ditë më vonë, ai u kthye në shtëpinë e shokut të tij.
Shoku u gëzua që e pa përsëri dhe e mirëpriti. Shoku u shqetësua dhe e pyeti: “Çfarë ndodhi? Pse jeni kthyer kaq shpejt?”
Burri u përgjigj: “Nuk e di se çfarë ndodhi. Unë isha në rrugën time dhe gjithçka po shkonte mirë, atëherë krejt papritur, kali u kthye dhe filloi të ndiqte rrugën për këtu. Provova gjithçka, por pavarësisht se çfarë bëja, kali nuk më dëgjoi. Ai sapo u kthye menjëherë në shtëpinë tuaj.”
Shoku e kuptoi atë që ndodhi dhe tha: “E kuptoj, ky kal ka lindur dhe është rritur këtu. Ky vend është gjithçka që ai njeh. Ai është i lidhur me të. Me pak trajnim ai do të mësojë të të dëgjojë ty.”
Kështu njeriu qëndroi në shtëpinë e miqve të tij edhe për disa ditë dhe u përpoq ta stërvitte kalin që ta dëgjonte.
Burri u largua përsëri dhe falënderoi mikun e tij për dhuratën dhe ndihmën e tij. Por përsëri, pas dhjetë ditësh, njeriu u kthye me kalë përsëri.
Shoku tha: “Mirë se vjen sërish miku im. Duket sikur nuk keni arritur aq larg. Çfarë ndodhi këtë herë?”
Njeriu u përgjigj: “E njëjta gjë si herën e kaluar. Kalova dy qytete, por kur hyra në qytetin e tretë, kali u ndal. Ai u kthye. U përpoqa ta ndaloja. Unë e shkelmova, i bërtita, por kali thjesht nuk më dëgjoi. Kali u nis menjëherë në shtëpinë tuaj dhe as nuk u ndal derisa arritëm.”
Shoku e kuptoi se çfarë duhej të ndodhte dhe tha: “Unë mendoj se duhet t’i japim kalit një stërvitje të duhur me ju, atëherë ai do t’ju dëgjojë. Pas stërvitjes, mund ta bëni atë t’ju çojë kudo që të doni.”
Kështu, gjatë gjithë muajit tjetër, shoku e ndihmoi mikun të stërvitte kalin e tij. Pasi mbaroi muaji, ai u largua edhe një herë.
Shoku dhe gruaja e tij i dhanë përshëndetjen e fundit.
Pasi ai u largua, gruaja e pyeti: “Ti ishe tepër i sjellshëm me këtë njeri. Së pari i dhurove një kalë dhe më pas ai u kthye dy herë. E pritëm dhe i dhamë gjithçka, madje e ndihmuam të stërvitte kalin për një muaj të tërë. A duhej t’i bënim vërtet të gjitha këto për të? A nuk mjaftonte t’i jepje një kalë?”
Ai iu përgjigj gruas së tij: “Të gjithëve u pëlqen të marrin dhurata. Është shumë mirë të marrësh një dhuratë nga dikush, por çka nëse dikush nuk di ta përdorë atë? Cila është dobia i dhuratës? Personi mund të ketë nevojë për ndihmë dhe ndoshta edhe ndonjë trajnim për ta bërë dhuratën të dobishme. Kush mendon se duhet ta japë atë trajnim?”
Mësimi:
Në mënyrë të ngjashme, është e kota t’u japim njerëzve gjëra të cilat ata nuk janë të gatshëm t’i përdorin. Qofshin ato këshilla, sugjerime, mendime apo sende. Në shumë raste ne duhet t’i përgatisim ata që mund të pranojnë këshillën (dhuratën) tonë.
/shkollaesuksesit.com
