Mbi pesë miliardë njerëzve në mbarë botën u mungon aksesi në oksigjenin mjekësor, një burim thelbësor për trajtimin e kushteve të ndryshme shëndetësore.
Një raport i ri thekson nevojën për plane kombëtare të oksigjenit, rritje të fondeve dhe bashkëpunim më të fortë publik-privat. Ndërsa investimet e lidhura me pandeminë ndihmuan, shumë rajone ende luftojnë për shkak të mungesës së infrastrukturës dhe pajisjeve.
Plotësimi i boshllëkut global të oksigjenit mjekësor
Zgjerimi i aksesit në oksigjenin mjekësor përmes objektivave të mbulimit universal, planeve kombëtare të veprimit dhe kujdesit më të përballueshëm është thelbësor për adresimin e mungesës globale që prek më shumë se gjysmën e popullsisë së botës, sipas një raporti të ri.
Komisioni Global i Shëndetit Lancet thekson, për herë të parë, se si investimet strategjike në sistemet mjekësore të oksigjenit mund të shpëtojnë miliona jetë dhe të forcojnë gatishmërinë ndaj pandemive.
Çdo vit, rreth 400 milionë njerëz – fëmijë dhe të rritur – kanë nevojë për oksigjen mjekësor. Megjithatë, më shumë se pesë miliardë njerëz, ose 60% e popullsisë së botës, nuk kanë akses në terapinë e sigurt dhe të përballueshme të oksigjenit.
Mësime nga COVID-19 dhe kriza e oksigjenit
Dr. Hamish Graham i MCRI theksoi se pandemia ekspozoi pabarazi të thella në aksesin ndaj oksigjenit mjekësor, një burim kritik për trajtimin e një game të gjerë kushtesh.
“Oksigjeni kërkohet në çdo nivel të sistemit të kujdesit shëndetësor për fëmijët dhe të rriturit me një gamë të gjerë kushtesh akute dhe kronike,” tha ai. Përpjekjet e mëparshme, duke përfshirë investimet e mëdha në përgjigje të pandemisë COVID-19, u përqendruan kryesisht në shpërndarjen e pajisjeve për të prodhuar më shumë oksigjen, duke neglizhuar sistemet mbështetëse dhe njerëzit e nevojshëm për të siguruar që ai shpërndahej, mirëmbahej dhe përdorej në mënyrë të sigurt dhe efektive.
Dr. Graham tha se kanalizimi i investimeve në planet kombëtare të oksigjenit dhe forcimi i sistemeve shëndetësore, duke përfshirë përdorimin më të gjerë të pulsoksimetrave (një pajisje e vogël që mat sasinë e oksigjenit në gjak), do të ndihmonte në zgjidhjen e krizës mjekësore të oksigjenit.
“Ne kemi nevojë urgjente për t’i bërë pulsoksimetrat me cilësi të lartë më të përballueshme dhe gjerësisht të aksesueshme,” tha ai.
Dr. Graham tha se rëndësia e oksigjenit mjekësor duhet gjithashtu të njihet dhe të integrohet në strategjitë më të gjera kombëtare dhe planifikimin e përgatitjes dhe reagimit ndaj pandemive.
Gjetjet kryesore nga raporti i publikuar në The Lancet Global Health përfshijnë:
- Nevoja globale për oksigjen mjekësor është e lartë. Çdo vit, 374 milionë fëmijë dhe të rritur kanë nevojë për oksigjen mjekësor, duke përfshirë 364 milionë pacientë me gjendje akute mjekësore dhe kirurgjikale dhe nëntë milionë pacientë me nevoja afatgjata për oksigjen për shkak të sëmundjes kronike obstruktive pulmonare.
- Qasja globale në oksigjen është shumë e pabarabartë me boshllëqe të mëdha në mbulim, pavarësisht investimeve të lidhura me pandeminë. Më pak se një në tre persona në vendet me të ardhura të ulëta dhe të mesme që kanë nevojë për oksigjen për kushte akute mjekësore ose kirurgjikale, e marrin atë.
- Kostot për të mbushur boshllëkun e oksigjenit janë të mëdha, por përfaqësojnë një investim me kosto të lartë që do të ketë ndikime të gjera. Mbyllja e hendekut të madh akut të aksesit të oksigjenit mjekësor dhe kirurgjik në vendet me të ardhura të ulëta dhe të mesme kërkon 6.8 miliardë dollarë shtesë në vit.
- Planet Kombëtare të Oksigjenit Mjekësor janë thelbësore për të lehtësuar investimet dhe për të koordinuar në mënyrë efektive ofrimin e shërbimeve . Më pak se 30 vende kanë zhvilluar Plane Kombëtare të Oksigjenit deri më sot, por të gjitha qeveritë inkurajohen të kenë një të tillë deri në vitin 2030.
- Sistemet e oksigjenit duhet të dizajnohen që t’i përshtaten kontekstit, të përfshijnë kostot operacionale dhe të jenë të përballueshme për të gjithë pacientët. Nuk ka një sistem kombëtar të oksigjenit mjekësor të një madhësie që i përshtatet të gjithëve. Qeveritë duhet të përcaktojnë prioritetet dhe të optimizojnë sistemet e tyre për t’iu përshtatur kushteve lokale.
- Oksimetria e pulsit është porta për kujdesin e sigurt, cilësor dhe të përballueshëm të oksigjenit dhe duhet të integrohet në udhëzimet klinike, edukimin dhe të gjitha nivelet e sistemit të kujdesit shëndetësor. Masat e pulsoksimetrisë duhet të vlerësohen në mënyrë rutinore te pacientët në të gjitha nivelet e kujdesit shëndetësor.
- Një nevojë për një bashkëpunim më të ngushtë midis industrisë së oksigjenit mjekësor, qeverive kombëtare dhe agjencive globale të shëndetit. Kompanitë duhet të miratojnë objektiva specifike të aksesit të oksigjenit dhe të publikojnë progresin ndërsa agjencitë globale të shëndetit duhet të vlerësojnë rregullisht progresin e industrisë së oksigjenit të ngjashëm me mënyrën se si funksionon industria farmaceutike.
- Të dhënat e sakta dhe në kohë mbi sistemet e oksigjenit janë thelbësore për vendimmarrje efektive dhe akses në shërbimin e oksigjenit. Mjete të reja si 10 Treguesit e Mbulimit të Oksigjenit dhe një Kartë Kombëtare e Vlerësimit të Aksesit në Oksigjen Mjekësor (ATMO 2 S) do të ndihmonin qeveritë që të planifikojnë sistemet e tyre kombëtare të oksigjenit dhe të raportojnë progresin në zbatimin e Rezolutës së Oksigjenit të OBSH-së./scitechdaily.com
