Sëmundja kronike e veshkave (CKD) po shfaqet si një faktor kryesor i rrezikut të sëmundjeve kardiovaskulare (CVD). Sëmundja uremike konsiderohet të jetë për shkak të akumulimit të produkteve organike të mbetjeve, të ashtuquajturave tretësira të mbajtjes uremike (URS) që pastrohen normalisht nga veshkat. URS si fenole dhe indole gjenerohen përgjatë traktit gastrointestinal (GIT), ku mikrobiota e zorrëve ka një rol të rëndësishëm në prodhimin e tyre dhe është treguar se ka efekte të dëmshme në sistemin kardiovaskular. Janë propozuar një numër trajtimesh që synojnë URS, të tilla si zvogëlimi i substrateve (kufizimi i proteinave dietike), zvogëlimi i thithjes (adsorbentë oralë si AST-120), rritja e pastrimit nga terapitë zëvendësuese të veshkave (dializa e gjatë dhe, transplantimi i veshkave), dhe rrugët qelizore moduluese (transportuesit anionë organikë dhe antioksidantët) . Fatkeqësisht, shumica e këtyre trajtimeve shfaqin disavantazhe të qenësishme (efekte anësore, kosto të lartë, mosdisponueshmëri te pacientët me CKD të moderuar) dhe mbeten të kufizuara në studimet eksperimentale.
Mikrobiota e zorrëve është thelbësore për rregullimin e funksionit normal të barrierës së zorrëve: promovon tolerancën imunologjike ndaj antigjeneve nga lëndët ushqyese ose organizmat, kontrollon marrjen e lëndëve ushqyese dhe metabolizmin dhe parandalon përhapjen e organizmave patogjene. Prandaj, koncepti ka dalë që crregullimi mikrobiota i zorrëve mund të ketë një rol të rëndësishëm në kancerin dhe sëmundjen e tretjes, semundjet metabolike dhe inflamatore. Kohët e fundit, është demonstruar se CKD është e lidhur me mikrobioten e zorrës dysbiotike.
Gjatë CKD, përdorimi i mundshëm i terapive që modulojnë mikrobiotën e zorrëve siç janë probiotikët, ka dalë si një strategji tërheqëse për të zvogëluar URS dhe për të përmirësuar CVD. Probiotikët, një fjalë e prejardhur nga greqishtja qe do te thote “për jetën”, përcaktohen nga Organizata Botërore e Shëndetësisë si micro mikroorganizma të gjallë që, kur administrohen në sasi të përshtatshme, i japin një përfitim shëndetësor pacientit’. Probiotikët përdoren gjithnjë e më shumë për gjendje të ndryshme patologjike. Sidoqoftë, jo të gjitha llojet e probiotikëve janë të dobishëm në të gjitha rrethanat dhe zgjedhja e kujdesshme e organizmave specifikë bazuar në rezultatin e dëshiruar klinik është thelbësore.
Gjatë 15 viteve të kaluara, të dhëna të konsiderueshme eksperimentale dhe klinike përforcuan hipotezën se probiotikët kanë një rol terapeutik në mbajtjen e një gjendje të ekuilibruar metabolikisht, duke zvogëluar progresionin e CKD dhe gjenerimin e URS.
