Si të Arrini Nivelin e Katërt të Dashurisë, Përpara se Fëmija Juaj të Sjellë Telashe…

A ndiheni ndonjëherë sikur fëmijët tuaj kanë ardhur në këtë planet vetëm për të provuar durimin tuaj? Nëse po, nuk jeni vetëm. Pasi të jeni bërë vetë me fëmijë, do ta kuptoni tamam këtë. Ndonjëherë ata thjesht ju bëjnë të dëshironi të bërtisni. Dhe, megjithëse ulërima ndaj fëmijëve tuaj mund t’ju bëjë që të ndjeheni mirë në afat të shkurtër, kjo realisht nuk sjell ndonjë të mirë: as për ju as për fëmijët tuaj.

Atëherë, çfarë duhet të bëni në vend që të bërtisni?

Një gjë e rëndësishme është të kuptosh diçka tepër kritike: se prindërimi nuk duhet të i gjithi i dedikuar për fëmijët tuaj. Prindërimi gjithashtu duhet të jetë në lidhje me ty. Duke i sjellë vetë, nevojat dhe dëshirat tuaja përsëri në lojë, jo vetëm që do të ndjehesh më mirë, por marrëdhëniet tuaja me fëmijët do të përmirësohen.

Në këtë artikull do të mësosh:

• rëndësinë e dhënies së hapësirës për fëmijën tuaj;
• çfarë mund të na mësojnë maskat e oksigjenit në lidhje me prindërimin; dhe
• si të arrini nivelin e katërt të dashurisë.

Filloni ndryshimin në prindërimin tuaj duke u bërë proaktivë.

A je një prind që e humbet durimin tënd shumë shpejt? Të gjithëve na ndodh herë pas here. Të jesh e pasigurt nëse i zotëron aftësitë për të qenë një prind i mirë është diçka e vështirë për t’u përballur me të. Fatmirësisht, ka zgjidhje.

Fillon me të qenurit aktiv, në vend që të jesh reaktive. Por çfarë do të thotë kjo? Epo, kur i bërtitni fëmijës tuaj kur ajo bën diçka të gabuar, ju jeni duke reaguar ndaj saj. Nëse dëshironi të jeni një prind që nuk bërtet, e që nuk jeton me frikën në zemër, do të duhet të ndryshosh disa prej metodave tuaja. Duke qenë aktive dhe duke e orientuar fëmijën tuaj në drejtimin e duhur para se ajo të fillojë të shkaktojë telashe, do të jesh në rrugën e saktë për një familje me më pak stres.

Një pjesë kryesore e prindërimit proaktiv është përcaktimi i kufijve për të siguruar që ju dhe fëmija juaj të keni hapësirën që ju nevojitet. Nëse fëmija juaj e sheh që ju e dini ndryshimin midis asaj që është normale dhe asaj që është e tepruar, ajo do të jetë shumë më pak e prirur t’i bëjë ato gjëra që ju bëjnë të dëshironi të bërtisni. Kjo ju ndihmon të mbani qetësinë tuaj, ndërsa mbeteni 100 përqind të angazhuar në edukimin e fëmijës tuaj.

Por, para se të përpiqeni ta arrini këtë, ka disa gjëra që duhet t’i mbani në mend. E para është se prindërimi kanë të bëjë me prindërit, d.m.th. ty! – jo fëmijët tuaj. Në vend që të përpiqeni të kontrolloni sjelljen e fëmijëve tuaj, është koha që të filloni një fillim të ri dhe të punoni drejt një qasjeje prindërimi pa britma që i përshtatet gjithë familjes suaj.

Fëmijëve u duhet hapësirë për t’u rritur, për të provuar, për të dështuar dhe për të mësuar.

A do të përpiqeshit të rrisni një lule brenda një kutie të vjetër këpucësh pa dritë dielli ose ujë? Sigurisht që jo! Rritja mund të ndodhë vetëm në një mjedis që është i favorshëm për të. Që do të thotë: ju dhe fëmijët tuaj keni nevojë për hapësirën e duhur për t’u rritur.

Edhe hapësira fizike dhe emocionale janë të domosdoshme për rritjen. Fëmijët lulëzojnë kur kanë hapësirë të eksplorojnë, zbulojnë, bëjnë gabime, mësojnë prej tyre dhe provojnë përsëri. Kjo është një dhuratë që ju mund t’ua jepni duke i siguruar fëmijës tuaj privatësinë që nga fillimi. “Jo” është një nga fjalët e para në fjalorin e një fëmije. Kur ata thonë jo, ata e thonë me plot kuptim, dhe ju duhet ta respektoni këtë. Pse? Sepse është mënyra e tyre për të krijuar hapësirë për veten e tyre.

Lejimi i fëmijës tuaj të ketë hapësirën për të cilën atij/asaj i nevojitet gjithashtu do të thotë t’i lejoni vetes që të hiqni dorën nga frenat. Në fund të fundit, imponimi i bindjeve tuaja forcërisht te fëmijët rrallëherë arrin sukses.

E vërteta është se fëmijët kanë tendencë të jenë më të zgjuar nga sa mendoni. Fëmijët i testojnë prindërit e tyre vazhdimisht, duke i provokuar ata që të shohin nëse janë të besueshëm apo jo. Për shembull, kur fëmijët tuaj nuk do të ndalojnë së pyeturi “A mbërritëm atje?” ose ankohen për mërzitje pa pushim, ata po testojnë nëse do të merrni një vendim për ta, mbase duke u dorëzuar atyre kompjuterin e lojërave për t’i mbajtur të qetë.

Nëse kjo është diçka që ju ndoshta do ta bënit, ju rekomandojmë disa ndryshime për të bërë. Nëse fëmija juaj po provokon, provoni të tregoni empati duke e inkurajuar atë. Ju mund të përgjigjeni duke thënë, “Kjo do të thotë që ti je e mërzitur! Edhe unë e urrej kur mërzitem. Çfarë do të bësh?”. Kjo mund të mos jetë përgjigja që fëmija juaj pret, por do t’i japë asaj motivimin për të dalë me zgjidhjen e saj.

Përdorni kufijtë dhe pasojat për t’u dhënë fëmijëve tuaj një ndjenjë të vendit ku mund të mbështeten.

Shoqëria e sotme na inkurajon të shprehim individualitetin tonë dhe të respektojmë veçantinë e të tjerëve përreth nesh. Është ky ekuilibër i lirisë dhe i mirkuptimit që i mban gjërat të funksionojnë, edhe në marrëdhëniet prindër-fëmijë!

Paradoksalisht, hapësira në të cilën duhet të rritet një fëmijë nuk mund të ekzistojë pa kufij dhe strukturë. Fëmija juaj duhet të dijë që ajo mund të argëtohet edhe kur është me ju, por edhe se ju jeni autoriteti.

Më në fund, mos harroni se kërcënimet boshe janë po aq të këqija sa premtimet e thyera kur bëhet fjalë për marrëdhëniet prind-fëmijë. Do të humbni integritetin në sytë e fëmijës tuaj. Ajo do të luftojë të ju besojë përsëri, gjë që mund të dëmtojë marrëdhënien tuaj për vitet në vazhdim. Të qenit i qëndrueshëm, i përparmë dhe i drejtë do të sigurojë baza të forta për një marrëdhënie elastike.

Bëhuni prindi më i mirë që mund të jeni duke e dashur veten.

Kush është personi më i rëndësishëm për ty? Bashkëshorti yt? Fëmijët tuaj? Jo! Duhet te jesh ti.

E vërteta është që ju nuk mund të kujdeseni për familjen tuaj nëse nuk jeni në gjendje të kujdeseni më parë për veten tuaj. Kujtohuni pak për ato maskat e oksigjenit në aeroplanë: duhet të siguroni maskën tuaj përpara se të ndihmoni ata që janë përreth jush.

Për ta ilustruar këtë pikë, le t’u rikthehemi disa shkrimeve të vjetra të shekullit të njëmbëdhjetë të murgut francez Bernard de Clairvaux. Në shkrimet e tij, ai përshkroi katër nivelet e dashurisë. E para është të duash veten për përfitimin tënd, ndërsa e dyta është të duash të tjerët për përfitimin tënd.

Niveli tre është kur ju e doni një tjetër për përfitimin e tyre, i cili duket i virtytshëm, por shpesh çon në vetëmohim ekstrem. Përkundrazi, ne duhet t’i ndihmojmë të tjerët të gjejnë gëzim duke qenë rreth nesh, gjë që na çon në nivelin e katërt të dashurisë: ta duash veten që të përfitojnë edhe të tjerët.

Niveli i katërt i dashurisë së Clairvaux është ajo që prindërit duhet të përpiqen bëjnë.

Kujdesi për shëndetin tuaj, vetëvlerësimi dhe lumturia do t’ju lejojnë t’u jepni fëmijëve tuaj marrëdhënien e qëndrueshme dhe të dashur për të cilën kanë nevojë.

Ekziston një parim i fundit për prindërit që duan të përmirësojnë marrëdhëniet e tyre me fëmijët e tyre dhe veten e tyre: besoni te vetja! Shumë shpesh, prindërit mund të futen në atë spiralen negative të krahasimit dhe konkurrencës me prindërit e tjerë.

Familja juaj do t’ju falënderojë për të!

/shkollaesuksesit.com