Një tantrik një herë kapi një fantazmë dhe shkoi në qytet për ta shitur atë. Aty takoi një Seth (burrë të pasur).
Sethi e pyeti: “Vëlla çfarë po shet?”
Tantriku u përgjigj: “Është një fantazmë. Ajo ka fuqi të pamasë dhe sado e vështirë të jetë detyra, ajo mund ta përfundojë atë në një çast. Mund të bëjë shumë vite punë në minuta.”
Sethi u tundua ndërsa dëgjonte lavdërimet dhe pyeti: “Cili është çmimi i kësaj fantazme?”
Tantriku u përgjigj: “Vetëm pesëqind rupi.”
Duke dëgjuar këtë, Sethi u habit, “Çfarë!! Vetëm pesëqind rupi… Ajo bën të gjithë punën, megjithatë vlera e saj është kaq e vogël. Pse?”
Tantriku u përgjigj: “Zotëri, ajo ka cilësi të panumërta, por ka një të metë të madhe. Nëse nuk ka punë për të bërë, atëherë vërsulet të hajë të zotin.”
Seth mendoi se ai kishte qindra biznese dhe punë pafund. Kjo fantazmë do të lodhet, por puna për të nuk do të përfundojë kurrë.
Duke menduar këtë, ai bleu fantazmën.
Sapo Sethi bleu fantazmën, ajo filloi të thoshte, “Punë, punë, punë…!!!”
Sethi ishte gjithashtu gati. Ai i dha menjëherë shumë detyra në të njëjtën kohë, por për befasinë e Sethit, fantazma ishte më e shpejtë se sa mendonte. Ajo do ta përfundonte të gjithë punën sapo Seth të thoshte fjalët.
Seth ishte i lumtur, por pas disa ditësh, ai filloi të nervozohej pasi të gjithë punën e tij e kishte bërë tashmë nga ajo.
Rastësisht në atë kohë erdhi një shenjtor. Sethi shkoi te shenjtori dhe i tregoi të gjithë historinë në lidhje me blerjen që kishte bërë.
Shenjtori qeshi dhe i tha: “Mos u shqetëso fare. Bëj një gjë, kërkoji asaj të sjellë një bambu të gjatë dhe ta varros në oborrin tënd.“
Thjesht thuaji asaj punën që dëshironi të përfundoni dhe nëse nuk ka më punë për të bërë, atëherë kërkoji që të ngjitet dhe të zbresë nga ajo bambu lart e poshtë, përsëri dhe përsëri. Kështu do të bëhet puna jote dhe ajo nuk do tju vijë pas kur nuk keni punë.”
Seth bëri të njëjtën gjë dhe u qetësua dhe jetoi i lumtur.
Mësimi i madh për të marrë nga kjo histori:
Mendja jonë është ajo Fantazmë. Është gjithmonë duke bërë diçka apo tjetër dhe nëse dëshiron të rrish i qetë qoftë edhe për një moment, atëherë vrapon të të hajë.
Frymëmarrja është bambuja. Praktika e të përqëndruarit te fryma është ajo që quhet meditim, dhe ndodh pikërisht kur zbrazet mendja nga të gjitha mendimet dhe përqëndrohet vetem te frymëmarrja.
Ju bëni të njëjtën gjë. Kur të jetë nevoja, kur nuk ke punë, fillo të përqëndrohesh në çdo frymë, atëherë do të fillosh pak nga pak, ditë pas dite, të lëkundesh midis lumturisë ëdhe paqes.
/shkollaesuksesit.com
