Një fshat të vogël gjendej buzë një pylli. Fshati përreth pyllit kishte shumë kafshë të egra.
Kjo është arsyeja pse ishte shumë e rëndësishme që njerëzit e fshatit të kishin njohuri për ngjitjen e pemëve, në mënyrë që të mund të shpëtonin jetën e tyre duke u ngjitur në pemë kur përballeshin me kafshë të egra.
Një i moshuar që jetonte në atë fshat, ishte ekspert në ngjitjen e pemëve dhe kishte detyrën të mësonte të rinjtë.
Një herë, i moshuari po stërvitnin një grup të rinjsh dhe ishte dita e fundit e stërvitjes së tyre. Për provën e fundit, plaku i çoi te një pemë e cila ishte e gjatë dhe e lëmuar dhe shumë e vështirë për t’u ngjitur.
I moshuari u tha atyre: “Sot është dita e fundit e stërvitjes suaj. Unë dua të shoh nëse ju djema jeni të aftë të ngjiteni në pemë. Kjo është arsyeja pse sot ju sfidoj të ngjiteni në këtë pemë dhe nëse të gjithë keni sukses të ngjiteni në këtë pemë, atëherë mund të ngjiteni lehtësisht në çdo pemë në botë.”
Ata qëndruan në radhë për t’u ngjitur në pemë.
Kur djaloshi i parë fillimisht nisi të ngjiteshin në pemë, ai ishte në gjendje të ngjitej shumë lehtë në të dhe më pas filloi të zbriste.
Ndërsa po zbriste në gjysmë të rrugës, dëgjoi të moshuarit duke bërtitur: “Kujdes.. zbrit ngadalë.. nuk ka nxitim.”
I riu bëri të njëjtën gjë dhe zbriti ngadalë dhe me kujdes.
Pas kësaj i gjithë të tjerët filluan të ngjiteshin në pemë një nga një. Sa herë, një i ri ngjitej në pemë, i moshuari nuk thoshte asgjë, por sapo ishin në gjysmë të rrugës ose gati ose arrinin fundin, ai thoshte: “Merrni lehtë dhe ngadalë. Kini kujdes. Nuk ka asnjë lloj nxitimi.”
Duke ndjekur udhëzimet e të moshuarit, i gjithë grupi arriti të zbresë nga pema. Të gjithë ishin të lumtur.
Pas pak, një i ri shkoi te një i moshuar dhe i tha: “Mjeshtër, na ke thënë të kemi kujdes duke zbritur nga pema. Pse jo duke u ngjitur në atë pemë?
Ishte më e vështirë të ngjiteshe në degën më të lartë të asaj peme, por nuk na ke thënë të kemi kujdes gjatë ngjitjes, por ndërsa po zbrisnim nga pema në gjysmë ose më pak, atëherë na kërkove të kishim kujdes. Pse kështu?”
I moshuari tha: “Shiko, është shumë e vështirë të ngjitesh në degën më të lartë të pemës. Unë e di këtë dhe ju gjithashtu. Kjo është arsyeja pse ju ishit tashmë vigjilent pa ua thënë unë.
Kjo ndodh me të gjithë. Në fillim të punës, të gjithë ecin përpara me kujdes. Por mungesa e vigjilencës dhe e kujdesit ndodh kur jemi afër destinacionit.
Pastaj fillojmë të ndiejmë se puna jonë është duke përfunduar. Destinacioni nuk është i largët dhe aty na ikën vëmendja dhe gabojmë.
Pra, mbani mend gjithmonë se ka një ndryshim midis arritjes afër destinacionit dhe arritjes së vërtetë të destinacionit.”
Mësimi:
Ndodh shumë herë në jetën tonë që edhe pasi jemi në prag të përfundimit të një detyre, nuk jemi në gjendje ta përfundojmë atë. Diçka nuk shkon në momentin e fundit dhe ne kemi mbetur vendnumëro.
Një pakujdesi e vogël në momentin e fundit na prish gjithë punën. Kjo ndodh sepse humbasim durimin kur arrijmë afër destinacionit. Ne bëjmë gabime për shkak të humbjes së durimit. Pra, kini durim derisa të arrini destinacionin.
Sa shumë durim dhe kujdes është i nevojshëm në fillim të punës, aq është i nevojshëm edhe deri në fund të punës. Pra, mos e humbni durimin derisa puna të përfundojë. Jini po aq të kujdesshëm sa në fillim.
/shkollaesuksesit.com
