Një herë ishte një mbret që i kishte dhuruar vajzës së tij një gjerdan të bukur diamanti, por një ditë gjerdani humbi. Njoftimi u përhap në të gjithë mbretërinë.
Njerëzit në mbretëri kërkuan kudo, por ende nuk mund ta gjenin. Më në fund mbreti vendosi një shpërblim për 5000 monedha ari për këdo që e gjen dhe e kthen atë gjerdan.
Një ditë një burrë po ecte për në shtëpinë e tij përgjatë një lumi që ishte i ndotur dhe i ndyrë. Kur shikoi poshtë, pa diçka që shkëlqente në lumë. Ai e kuptoi se ishte gjerdani i diamantit.
Ai e dinte për shpërblimin. Kështu ai u përkul dhe futi dorën në ujin e ndotur të lumit dhe u përpoq të kapte atë gjerdan, por nuk mundi ta merrte.
Ai nxori dorën dhe shikoi përsëri dhe pa se gjerdani ishte ende aty. Pra, ai u përpoq përsëri, por nuk mundi ta merrte më.
Zotëria u përpoq shumë herë, por ende nuk mundi ta merrte atë gjerdan. I trishtuar dhe i dëshpëruar filloi të kthehej në shtëpi.
Të nesërmen përsëri po kalonte pranë lumit dhe përsëri pa atë gjerdan, pikërisht atje. Këtë herë zotëria ishte i vendosur ta merrte atë dhe u zhyt në lumë, megjithëse ishte e neveritshme ta bënte këtë pasi lumi ishte shumë i ndotur dhe i gjithë trupi i tij ishte i mbuluar me papastërti dhe pisllëk.
Ai u zhyt dhe kërkoi kudo dhe megjithatë nuk arriti të merrte gjerdanin. Këtë herë ai ishte vërtet i hutuar dhe doli i ndier shumë i dëshpëruar që nuk mund të merrte gjerdanin që do t’i merrte 5000 monedha ari.
Pikërisht atëherë një mjeshtër që po kalonte e pa dhe e pyeti se çfarë e shqetësonte. Njeriu nuk donte të ndante sekretin me të duke menduar se ai mund ta merrte gjerdanin për vete. Pra, ai nuk pranoi të tregonte.
Por mjeshtri mund ta shihte ende se njeriu ishte i shqetësuar dhe me shumë mirësjellje e pyeti përsëri për problemin e tij.
Këtë herë njeriu vendosi të besonte pak te mjeshtri dhe i tregoi atij për gjerdanin dhe se si ai u përpoq ta kapte atë dhe megjithatë nuk mundi ta merrte.
Mjeshtri e kuptoi këtë problem dhe i tha se ndoshta duhet të përpiqet të shikojë lart, në vend të lumit.
Kur njeriu shikoi lart, ai pa se gjerdani ishte varur në degën e pemës dhe kuptoi se gjatë gjithë kësaj kohe ai ishte përpjekur të kapte një pasqyrim të thjeshtë të gjerdanit të vërtetë.
Mësimi:
Pasuria materiale është njësoj si lumi, i ndotur, sepse është thjesht një pasqyrim i lumturisë së vërtetë në botën shpirtërore. Nuk mund ta arrijmë kurrë lumturinë në gjërat materiale që po kërkojmë, sa shumë ujë të pijmë aq më shumë etje do të kemi.
Në vend të kësaj, pasi të kemi siguaruar të mirat materiale të domodoshme ne duhet të shohim brenda vetes, drejt shpirtërores tonë, e cila është burimi i lumturisë së vërtetë, ndërsa vazhdimi me ngulm për të kërkuar përsëri pasurim material bëhet burim robërimi.
/shkollaesuksesit.com
