Marie Antoinette ishte mbretëresha e fundit përpara Revolucionit Francez. Emri i saj lidhet me shumë episode të rëndësishme historike të asaj periudhe.
Për lexuesit tanë ne kemi sjellë një përmbledhje të thënieve më të bukura të saj.
Kur të gjithë të tjerët po humbasin kokën, është e rëndësishme të ruani kokën tuaj.
Ëndrrat nuk peshojnë asgjë.
E vërteta është se, në kohë trazirash, njerëzit kërkojnë një kokë turku për të sakrifikuar. Marie Antoinette ishte vajza e preferuar e Revolucionit Francez. Për të qenë të drejtë, Marie Antoinette jetonte në një botë në të cilën pritej që ajo t’i bindej burrit të saj sikur të ishte Zot, të derdhte fëmijë sikur të ishte Eva dhe më pas të pranonte që aristokratët hanin tortë ndërsa fshatarët nuk kishin bukë. Në fund të fundit, ishte vullnet hyjnor.
Mbretërit që bëhen të burgosur nuk e kanë vdekjen larg.
Është në fatkeqësi që e kupton natyrën tënde të vërtetë.
Unë isha mbretëreshë dhe ma hoqët kurorën; një grua dhe më vrave burrin; një nënë dhe më privove nga fëmijët e mi. Vetëm gjaku im ka mbetur: merre, por mos më bëj të vuaj gjatë.
Nuk ka asgjë të re përveç asaj që është harruar.
Të gjitha i kam parë, të gjitha i kam dëgjuar, të gjitha i kam harruar.
Guxim! E kam treguar prej vitesh; mendoni, a do ta humbas atë në momentin kur vuajtjet e mia do të marrin fund?
Do të më bënte një padrejtësi të madhe të mendoj se kam ndonjë ndjenjë indiferente ndaj vendit tim; Unë kam më shumë arsye se kushdo që të ndiej, çdo ditë të jetës sime, vlerën e gjakut që rrjedh në venat e mia dhe vetëm nga maturia ndonjëherë nuk tregoj se sa krenare jam për të.
Bëmë hyrjen tonë në Paris. Sa për nderimet, ne morëm gjithçka që mund të imagjinonim; por ato, edhe pse shumë mirë në mënyrën e tyre, nuk ishin ato që më prekën më shumë. Ajo që ndikoi vërtet ishte butësia dhe zellësia e njerëzve të varfër, të cilët, me gjithë taksat me të cilat janë të stërmbushur, u përndezën nga gëzimi kur na shihnin.
Jo, mos më duaj, është më mirë të më japësh vdekje!
Mirëmëngjes, zemër e dashur, asgjë përveç vdekjes nuk mund të më bëjë të pushoj së dashuruari ty.
Mundimi së pari e bën njeriun të kuptojë se çfarë është.
Është e vërtetë që jam marrë më tepër me veshjen; por sa i përket puplave, të gjithë i mbajnë ato dhe do të më dukej e jashtëzakonshme nëse nuk do ta bëja.
Ju mund të jeni të sigurt se nuk kam nevojë për udhëzimin e askujt në ndonjë gjë në lidhje me korrektësinë.
Nuk do të më ndodhë asnjë e keqe. Kuvendi është i përgatitur të na trajtojë me butësi.
Është natyra e qenieve njerëzore, dhe veçanërisht e atyre mediokër, të dëshirojnë të ndryshojnë gjithçka. Ata e dëshirojnë atë edhe më shumë sepse e dinë se popullariteti do të rritet më shumë tek ata që shqetësojnë sesa tek ata që ruajnë rendin.
Kam pasur miq. Ideja për t’u ndarë përgjithmonë prej tyre dhe nga të gjitha hallet e tyre është një nga pikëllimet më të mëdha që vuaj duke vdekur. Le ta dinë të paktën se deri në momentin tim të fundit kam menduar për ta.
Unë kam ardhur, zotëri, të ankohem për një nga nënshtetasit tuaj, i cili ka qenë aq i guximshëm sa të më godiste me shkelm në bark.
Nëna ime i sheh gjërat nga larg; ajo nuk i peshon ato në lidhje me pozicionin tim dhe më gjykon shumë ashpër. Por ajo është nëna ime, që më do shumë; dhe kur ajo flet, unë mund të përkul vetëm kokën.
Më vjen keq për vëllain tim Ferdinandin, duke e ditur nga ndjenjat e mia se sa e trishtueshme është të jetosh i ndarë nga familja.
Kënaqësia e dikujt dyfishohet kur mund ta ndajë atë me një mik – dhe ku mund të gjejë një mik më të dashur, më intim se në familjen e tij?
Jetët tona janë vetëm spektakle. Ne jemi si kukulla, në një farë kuptimi, që duhen vëzhguar dhe luajtur me to – shpesh me qëllime mizore dhe mashtruese – në një botë joreale.
/shkollaesuksesit.com
