Ish-trajneri i Italisë, Roberto Donadoni foli për “Radio Anch’Io Sport” ku u ndal te emërimi i Xhenaro Gatuzos si trajner i ri i ekipit kombëtar italian.“Jam i lumtur për Gatuzon. Të jesh trajner i ekipit kombëtar është një gjë e rëndësishme dhe e madhe për këdo. Rino mund të mos ketë shumë përvojë në këto terma, por ai është një person i provuar dhe i testuar. E njohim temperamentin e tij, ajo që të bën të mendosh pak është se si u menaxhua periudha e fundit. Spaleti ende në stol pas humbjes në Norvegji? Të thuash këtë është paksa reduktive dhe e shëmtuar. Do të thotë që je i lidhur vetëm me rezultatin. Planifikimi është një gjë tjetër, metodat dhe koha më lanë të hutuar”.
I befasuar nga emërimi i Gatuzos?
“Në disa mënyra, po. Imazhi që të gjithë kemi për trajnerin i referohet një profili paksa të ndryshëm, për shembull emri i Ranierit përshtatet në një farë mënyre. Gjëja e rëndësishme është që kushdo që vjen të ketë dëshirën dhe entuziazmin për të punuar dhe mbi të gjitha të ketë një Federatë me ide të qarta pas tij. Ka shumë punë për të bërë, duhet të rikuperojmë terrenin e humbur, sepse të tjerët vazhdojnë të rriten dhe ne mbetemi prapa. E kaluara nuk garanton asgjë, vetëm e tashmja mund të na japë një të ardhme më të mirë”.
Duhet t’u japim më shumë hapësirë lojtarëve të rinj…
“Padyshim që është një aspekt i rëndësishëm, por nuk duhet të fillojë me Gatuzon. Duhet të fillojë me klubet, ata duhet të kenë këtë lloj besimi. Ata duhet t’u japin lojtarëve të rinj mundësinë të rriten. Ne duhet të jemi të mirë në kritikimin dhe inkurajimin e këtij tranzicioni. Tani po flasim për Jamalin, por 3-4 vjet më parë sigurisht që nuk ishte kështu. Megjithatë, në moshën 17 vjeç ai e gjen veten duke luajtur më shumë se 100 ndeshje me Barcelonën. Duhet ta kesh këtë frymë. Pastaj është e qartë se nuk është e lehtë të gjesh lojtarë si Jamal, por në Itali ka disa lojtarë të rinj interesantë. Duhet të kesh guxim, forcë dhe vullnet për të toleruar këtë lloj zgjedhjeje. Duhet ta rishikojmë pak kulturën tonë, mentalitetin tonë”.
Çfarë të presim nga fillimi i aventurës së Gatuzos?
“Duhet të heqim rrobat e trajnerit të klubit dhe të kemi pak më shumë fleksibilitet mendor. Është mirë që ka temperament, por gjithashtu duhet të dimë se djemtë që vijnë në ekipin kombëtar nga klubet duhet të kenë një qëndrim të ndryshëm. Aftësia e tij do të duhet të jetë gjithashtu e tillë. Gjërat janë sigurisht të komplikuara, nuk do të jetë e lehtë të kualifikohemi, por ta shohim Italinë jashtë Kupës së Botës për herë të tretë radhazi do të ishte vërtet një tragjedi”.
A shihni mungesë lidhjeje me fanellën blu?
“Të bësh një profesionist të dashurohet me fanellën blu më duket si një paradoks. Sot përshtypja është se lojtarët e shohin ekipin kombëtar si një valvul çlirimi për t’u larguar nga vështirësitë e një kampionati dhe një sezoni. Lidhja me fanellën blu duhet të jetë absolute dhe me përgjegjësi të madhe. Në këtë kuptim, klubet kanë një detyrë vërtet të rëndësishme”.
