Revolucioni i famshëm kubanez shënon 60-vjetorin, në një kohë
kur vendi komunist në Karaibe ndeshet me probleme ekonomike dhe izolim.
Festimet bahet në Santiago de Kuba, qyteti i parë ku në vitin
1959 fitoi guerrilasi Fidel Castro. Vëllai i tij dhe ish-presidenti Raul Castro,
do të mbajë një fjalim në varrezat ku është varrosur babai i revolucionit
kuban.
Por nuk është një kohë e mirë për të festuar, vëren AFP.
“Trashëgimia
historike e revolucionit kuban duket e kaluar, në politike dhe në aspektin
ekonomik”, thotë Jorge Duany, drejtor i Universitetit të
Institutit të Kërkimeve kubane Ndërkombëtar të Floridës.
Disidenti Vladimiro Roca është akoma më i mprehtë dhe pohon se
revolucioni do të “rrëzohet nën ngarkesën e vet”. “Para së gjithash prej të rinjve që nuk
besojnë më, dhe gjithashtunga fakti se Kuba nuk ka më mbështetje në botë.”
Ishulli konsiderohet ekonomikisht i vdekur; rritja është stopuar
në rreth 1 përqind, e cila nuk është e mjaftueshme për të mbuluar nevojat e
popullsisë që vuan për shkak të mungesave të mëdha.
Për një “rifreskim ” ekonomik të vendit, autoritetet
më 24 shkurt organizuar një referendum për një kushtetutë të re që njeh pronën
private, tregun dhe investimet e huaja.
Por nuk flitet për kthimin e kapitalizmit: qëllimi është për
shoqërinë e ardhshme “komuniste” me Partinë Komuniste si
“vetëm” partinë politike.
Havana nuk është dashnore e Donald Trump, por edhe aleatët e saj
tradicionalë nuk janë shumë të dobishëm për të.
Venezuela është vetë në krizë dhe është shumë e trazuar nga
furnizimet me naftë.
Nga ana tjetër edhe Putin nuk është më i gatshëm që ta
subvencionojë Kubën, ashtu siç bëri 30 vjet Bashkimit Sovjetik. Kina edhe më
pak.
Mbetet vetëm Koreja e Veriut të cilën presidenti kubanez e vizitoi
në nëntor. Mes dy vendeve u nënshkrua një protokoll mbi tregtinë dhe
bashkëpunimin, por që nuk pritet dhe aq impaktiv në mbatjen fort ekonomikisht të
Kubës.
Megjithatë, revolucioni vazhdon. Paçka prognozave fataliste.
