Në zemrat e njerëzve të mirë nuk ka vend për dorëzim.
Ata luftojnë për të tjerët, nuk thonë kurrë “jo” dhe janë mbështetja më e mirë në çdo nevojë. Megjithatë, kur qajnë, e bëjnë fshehurazi, sepse nuk durojnë dot më, sepse janë të lodhur nga të qenit të fortë dhe shpirti i tyre ka nevojë për ato lot për t’u riparuar.
Këto lloj situatash shumë të ngarkuara emocionalisht janë shumë të zakonshme tek njerëzit që janë mësuar të japin gjithçka për ata që i rrethojnë. Ne i quajmë ata “njerëz të mirë” dhe, megjithëse të gjithë e dimë shumë mirë se çfarë është e mirë dhe çfarë është e keqe, ka disa shpirtra shumë më të fokusuar në mirëqenien e tjetrit. Prandaj, ata janë më të prirur ndaj mbingarkesave, zhgënjimeve dhe vuajtjeve emocionale.
Fshehurazi qajmë me lot që askush nuk i sheh, shfryjmë tensionet, frikën dhe trishtimin në qoshe të zbehta për të mos u zbuluar, në mënyrë që askush të mos e kuptojë se jemi bërë nga i njëjti material si çdokush tjetër.
Gëte, poet, dramaturg dhe romancier, pra një ekspert i madh i emocioneve njerëzore, thoshte se kushdo që nuk është çuar kurrë nga një vakt duke u mbyllur në dhomën e tij për të qarë më pas, nuk e ka shijuar kurrë shijen e vërtetë të jetës. Njerëzit qajnë për shumë arsye të ndryshme, por ka nga ata që thjesht e bëjnë këtë sepse janë të lodhur duke pretenduar se mund të përballojnë gjithçka. Se ajo është e pamposhtur.
Le të thellohemi në këtë aspekt sot.
Pse “njerëzit e mirë” qajnë fshehurazi
Ne theksuam në fillim se është e zakonshme të kategorizohen “njerëzit e mirë” si ata personalitete të orientuara më shumë drejt të tjerëve sesa ndaj vetvetes. Janë sjellje që e gjejnë lumturinë duke bërë mirë, duke dhënë gjithçka për asgjë. Prandaj ai altruizëm plot dinjitet dhe përulësi është kaq i admirueshëm, por në të njëjtën kohë, aq i vështirë për ata që e zbatojnë atë.
Një fakt shumë i shpeshtë në këto lloj njerëzish është se ata zgjedhin lehtësimin emocional në vetmi sesa ta ndajnë atë me dikë. Fakti që kjo është në këtë mënyrë (të paktën mesatarisht) është për shkak të disa aspekteve psikologjike të përcaktuara nga Universiteti i Shkencave Shëndetësore të Japonisë, si rezultat i një studimi interesant që u botua në revistën mjekësore “Library of Medicine National Institutes of Health”.
Në këtë punim u analizua puna e 300 infermierëve gjatë një viti. Sipas tyre, kanë shpjeguar se në disa raste duhet të përballen me situata shumë të vështira dhe me tension të lartë emocional. Kur u duhej të shfryheshin, infermieret preferuan ta bënin vetëm sepse ishte shumë më çliruese dhe më vonë ata fituan një mirëqenie më rigjeneruese. Mjaftuan pesëmbëdhjetë minuta të qara në vetmi rigoroze dhe më vonë iu kthyen përgjegjësive…
Psikologjia e lotëve
Ne qajmë për të çliruar veten, për ta shndërruar tensionin në lot të kripur, qajmë që frika të gjejë lehtësim dhe që trishtimi të bëhet një klithmë e aftë për ngushëllim. Si e bëjmë, me dikë apo privatisht si në rastin e infermierëve, nuk ka rëndësi. Gjëja kryesore është se na ofron lehtësim adekuat sipas nevojave tona të veçanta.
Lotët nuk do të pasqyrojnë kurrë dobësinë tuaj, por aftësinë tuaj për të qenë të fortë.
Një aspekt në të cilin ka unanimitet është se, në përgjithësi, gratë janë ato që më së shpeshti luajnë rolin e kujdestares, janë ato që në madhështinë e zemrës së tyre “japin gjithçka për asgjë” për qeniet që duan, për fëmijët e tyre, partnerët e tyre, familjen e tyre… Prandaj, studime të tilla si ai i kryer në “Organizata Hollandeze për Kërkime Shkencore”, flasin për lotët tek gratë si një lloj “gjuhe e brendshme” me dobi të madhe emocionale.
Lotët: biologji, psikologji dhe katarsis
Ne mund të vëzhgojmë dhe kuptojmë lotët nga këndvështrime të ndryshme:
Sipas biologjisë, në fakt ekziston një arsye pse femrat e kanë më të lehtë të qajnë. Çelësi është te testosteroni, i cili në rastin e meshkujve do të vepronte si frenues i të qarit, ndërsa hormoni prolaktinë (shumë më i lartë te femrat) lehtëson çlirimin e lotëve.
Për shumë psikologë, lotët mund të na japin një kuptim më të mirë të botës sonë të brendshme dhe nevojave tona. Kjo shprehje emocionale vepron së pari si një dalje, për të na lejuar më vonë të shohim me qartësinë e duhur mendore shumë nga ato nevoja të paplotësuara, të cilat padyshim do të kërkonin një ndryshim në sjelljen tonë.
Fuqia katartike e lotëve mund të jetë më e dobishme nëse i drejtohemi një “shfryrjeje të mirë”. Sipas ekspertëve, lotët emocionalë të lëshuar gjatë këtij procesi përmbajnë shumë më tepër proteina dhe, nga ana tjetër, ushtrojnë një fuqi shëruese në trupin e personit. Diçka nga e cila përfitojnë shumë gra.
Si përfundim, njerëzit e mirë shpesh qajnë fshehurazi sepse në këtë mënyrë ata fitojnë rehati dhe intimitet më të madh për të qenë në gjendje të jenë vetvetja, dhe të mbrojnë armaturën e tyre të pathyeshmërisë. Megjithatë, armatura peshon gjithmonë dhe, megjithëse një klithmë e mirë nxjerr hidhërimin dhe zhgënjimin, nuk është kurrë e tepërt të jepet përparësi herë pas here dhe të vendosen kufij për t’i shërbyer pak më mirë asaj zemre që, jo prej kallaji, është prej mishi, ëndrrash dhe lotësh të kripur.
/shkollaesuksesit.com
