Në qendrën e një qyteti po mbahej një panair i madh. Me të drejtë, njerëzit bridhnin përreth dhe shihnin shumë dyqane dhe blinin gjëra.
Midis tyre ishte një dyqan i vogël i ngritur nga një analfabet. Dyqani i tij ishte i mbushur me shumë bizhuteri shumëngjyrëshe dhe gjëra të tjera prej xhami.
Midis të tjerëve që kishin vajtur atë ditë në panair, ishte edhe një argjendar me përvojë i cili po endej vërdallë duke parë dyqane dhe gjëra të tjera. Pikërisht atëherë ndërsa shihte dyqanet një copë xhami në dyqanin e analfabetit i tërhoqi sytë.
Ai pa se midis të gjitha pjesëve të tjera kishte një copë xhami që shkëlqente aq shumë.
Ai e kuptoi shpejt se, ajo copë xhami nuk ishte një copë e zakonshme, por ishte një diamant i vlefshëm.
Argjendari u gëzua që sot do të kishte një fitim të madh. Ai shkoi te shitësi e mori atë copë në duar dhe tha: “Cili është çmimi i kësaj cope?”
Shitësi që nuk dinte as shkrim as këndim u përgjigj: “20 Rs.”
Argjendari mendoi se pse të mos kursente më shumë para gjatë blerjes dhe mendoi ta shtrydhte më tepër pazarin dhe u përgjigj: “Por… Unë do t’ju jap vetëm 15 Rs për këtë copë.”
Shitësi nuk pranoi.
Nuk kishte shumë njerëz përreth atij dyqani, kështu që Argjendari i sprovuar mendoi me vete se nëse unë largohem tani për tani dhe kthehem pas pak, atëherë mendja e dyqanxhiut mund të ndryshojë dhe unë mund ta marr atë copë për 15 Rs.
Duke menduar këtë ai u largua. Pasi bredhi për një kohë, ai po endej përreth dhe u kthye në dyqan dhe pa se ajo copë i mungonte dyqanit.
Argjendari menjëherë e pyeti shitësin: “Ku është ajo copë xhami që kërkova më parë?”
Dyqanxhiu u përgjigj: “E shita për 25 Rs”.
Argjendari u zemërua vërtetë shumë dhe u përgjigj: “Sa budalla që je… Nuk ishte thjesht një copë xhami, por një diamant shumë i çmuar me vlerë miliona Rs.”
Dyqanxhiu u përgjigj: “Budallai nuk jam unë, por ju…! E kuptuat që ajo pjesë nuk ishte një copë e zakonshme, por një diamant i çmuar dhe megjithatë patët durimin dhe paturpësinë të bënit pazar për 5 Rs, dhe u përpoqët ta blini atë për 15 Rs, dhe u larguat pa e blerë atë.”
Duke dëgjuar këtë argjendari, u pendua për marrëzinë e tij dhe doli i dëshpëruar me duar bosh.
Mësimi:
Marrëzia dhe lakmia të kombinuara bashkë shkaktojnë humbje të mëdha.
/shkollaesuksesit.com
