Një nga më të mëdhenjtë në historinë e letërsisë dhe padyshim dramaturgu dhe romancieri më i mirë i ardhur nga Italia, Luigi Pirandello u nderua me Çmimin Nobel për Letërsinë në vitin 1934 për përsosmërinë në transformimin e psikanalizës në celuloid.
Për kënaqësinë e lexuesve tanë kemi sjellë një koleksion të bukur të thënieve të kësaj mendjeje të bukur. Presim të na thuash cilën prej tyre pëlqeve më së shumti.
Unë ju paraqitem në një formë të përshtatshme për marrëdhënien që dëshiroj të arrij me ju.
Secili prej nesh, ballë për ballë me njerëz të tjerë, është veshur me një lloj dinjiteti, por ne i dimë shumë mirë të gjitha gjërat e pashprehshme që ndodhin në zemër.
Çfarëdo që është një realitet sot, çfarëdo që prekni dhe besoni dhe që ju duket e vërtetë sot, do të jetë, si realiteti i djeshëm, një iluzion nesër.
Jeta është plot me absurditete të çuditshme, të cilat, çuditërisht, nuk kanë nevojë as të duken të besueshme, pasi ato janë të vërteta.
Natyra përdor imagjinatën njerëzore për të ngritur punën e saj të krijimit në nivele edhe më të larta.
Çdokush mund të jetë heroik herë pas here, por një zotëri është diçka që duhet të jesh gjatë gjithë kohës.
Eshtë kështu. Kur ju mendoni kështu.
Në shtrat dashuria ime e vërtetë ka qenë gjithmonë gjumi që më shpëtoi duke më lejuar të ëndërroja.
Sikur të mund të shihnim paraprakisht të gjithë dëmin që mund të vijë nga e mira që mendojmë se po bëjmë.
Kur thoni se jeni të dashuruar me njerëzimin, jeni mjaft të kënaqur me veten tuaj.
Unë do të doja të kaloja gjithë kohën time duke ju shkruar; Do të doja të ndaja me ju gjithçka që më kalon në mendje, gjithçka që rëndon në zemrën time, gjithçka që i jep ajër shpirtit tim; fantazmat e artit, ëndrrat që do të ishin aq të bukura nëse do të mund të realizoheshin.
Ju gjithashtu nuk duhet të mbështeteni shumë në realitetin tuaj ashtu siç e ndjeni sot, pasi si dje, nesër mund të jetë një iluzion për ju.
Kur personazhet janë vërtet të gjallë para autorit të tyre, ky i fundit nuk bën gjë tjetër veçse i ndjek ata në veprimin e tyre, në fjalët e tyre, në situatat që ata i sugjerojnë atij.
Unë jam një personazh “i parealizuar”, në mënyrë dramatike …
Një fakt është si një thes – nuk do të qëndrojë nëse është bosh. Për ta ngritur atë, së pari duhet të vendosni në të të gjitha arsyet dhe ndjenjat që e shkaktuan atë në radhë të parë.
Kush ka fatin të lindë një personazh mund të qeshë edhe me vdekjen. Sepse një personazh nuk do të vdesë kurrë! Një njeri do të vdesë, një shkrimtar, instrumenti i krijimit: por ajo që ka krijuar nuk do të vdesë kurrë!
Çfarë është skena? Është një vend, zemër, e dini, ku njerëzit luajnë duke qenë seriozë, një vend ku ata luajnë komedi. Ne duhet të luajmë një komedi tani, seriozisht.
Drama është veprim, zotëri, veprim dhe filozofi jo e ngatërruar.
Ju nuk e vlerësoni faktin që të çmendurit janë shumë me fat.
Në çmendurinë e tij ai u bë një aktor i jashtëzakonshëm!
Çdo njeri i vërtetë, zotëri, i cili është pak mbi nivelin e kafshëve dhe bimëve nuk jeton për hir të jetesës, pa ditur si të jetojë; por ai jeton në mënyrë që t’i japë një kuptim dhe një vlerë të vetën jetës.
A keni menduar ndonjëherë të largoheni dhe të mos ktheheni më? Ikni dhe humbisni gjurmët, për të shkuar në një vend shumë larg dhe për të filluar përsëri të jetoni, duke jetuar një jetë të re, vetëm tuajin, me të vërtetë jetoni? A keni menduar ndonjëherë?
Logjika është një gjë, kafsha njerëzore tjetër. Ju lehtë mund të propozoni një zgjidhje logjike për diçka dhe në të njëjtën kohë shpresoni që në zemrën tuaj nuk do të funksionojë.
Dhe askush nuk e kupton që ne të gjithë, gjithmonë, duhet të dukemi ashtu, secili me sytë e tij plot tmerr në vetminë e tij, të pashmangshme.
MËshtë mjerim, e dini, mjerim i papërshkrueshëm për njeriun që jeton vetëm dhe që urren punët e zakonshme, rastësore; jo aq i vjetër sa të mos bëjë pa gra, por jo aq i ri sa të jetë në gjendje të shkojë dhe të kërkojë një pa turp!
Historia e njerëzimit është historia e ideve.
Sepse njeriu kurrë nuk arsyeton aq shumë dhe bëhet aq introspektiv sa kur vuan.
Njeriu, shkrimtari, instrumenti i krijimit do të vdesë, por krijimi i tij nuk vdes.
Askund! Thjesht për t’ju treguar se dikush ka lindur në jetë në shumë forma, në shumë forma, si pemë, ose si gur, si ujë, si flutur ose si grua. Kështu që dikush mund të lindë gjithashtu një personazh në një shfaqje.
/shkollaesuksesit.com
